خورشید شرق صفحه 79

در یک مقطع زمانی عدّه ای از منافقین در عراق دستگیر شدند. «تراب حقّ شناس» در همین

خصوص با در دست داشتن نامه ای از آیت اللَّه طالقانی به عراق آمده بود... منظور آیت اللَّه طالقانی از این پیغام این بود که امام از مسئولان عراق بخواهند که این گروه را آزاد کنند، اما امام فرمودند: من باید فکر کنم. روز بعد که خدمتشان رفتند فرمودند: من شخصاً دخالت نمی کنم... .

این جریان در سالهای پیدایش جنبش مسلحانه و اوج و شکوفایی فعالیتهای اوّلینِ منافقین بود. این عدّه از طرف شخصیتهای بزرگی در مجامع روحانی و سیاسی - مذهبی ایران، که در رأس آنها آیت اللَّه طالقانی قرار داشتند، حمایت می شدند. این بزرگان: مرحوم آیت اللَّه طالقانی، آیت اللَّه منتظری و حتّی مرحوم (آیت اللَّه) مطهری با تعابیر عجیبی به امام پیغام می دادند و خواهش می کردند که از این حرکتها و این مبارزان حمایت شود. اما امام همچنان به نحو چشمگیری به اصول فکری و اعتقادی خود پایبند بودند.

مرحوم مطهری هنگامی که به نجف مشرّف شده بود، گفت: «همه لغزیدیم جز امام.»(210)

یکی از یاران امام می گوید: «بعد از رفتن شاه از ایران، در پاریس همه قدرتهای شیطانی مستقیم و غیرمستقیم به امام توصیه می کردند که به ایران نیایند یا اگر می آیند سفرشان را به تأخیر بیندازند، اما ایشان فرمودند: «چون همه بدخواهان به من گفتند نرو، من فهمیدم که باید بروم.»(211)

7 - زیرکی

زیرکی، فهم دقایق و ترفندهاست و زیرکی امام فوق العاده بود و گاهی در حدّ یک کرامت تجلّی می یافت. او با زیرکی بی نظیر خود عمق مسائل را مشاهده می کرد و بسیاری از توطئه ها را خنثی می نمود که اگر این ویژگی امام نبود انقلاب شکست می خورد و ناکام می ماند.

یکی از بستگان امام گوید: «هنگامی که امام

در قیطریه بودند، روزی حجهالاسلام والمسلمین لواسانی به دیدن ایشان آمدند. البتّه در آن ایام که امام (توسط ساواک شاه) در حصر بودند، تعداد محدودی حقّ داشتند با امام ملاقات کنند که یکی از آنها ایشان بود. چون قیافه آقای لواسانی شبیه امام بود و تا آن روز، رئیس نگهبان ها و مأمورین ساواک ایشان را ندیده بودند، لذا پس از این که آقای لواسانی آمدند، رئیس نگهبان ها پشت درب اتاق آمد و اجازه خواست که خدمت امام رسیده، دست امام را ببوسد! دست امام را که بوسید دو زانو جلوی در اتاق نشست، آنگاه مقداری به چهره امام نگاه کرد و مقداری هم به چهره آقای لواسانی و پس از چند دقیقه، از اتاق بیرون رفت.

حضرت امام فرمودند: «این شخص آمده بود که ما دو تا را با هم تطبیق کند».