خورشید شرق صفحه 88

«امام خمینی به قدری منظم بود که اگر کسی می خواست ساعتش را تنظیم کند وقتی می دید او در خیابان (شارع الرّسول) که منزل امام در آن بود

به طرف حرم حرکت می کند می دانست سه ساعت از غروب گذشته است و وقتی از حرم بیرون می آمد می دانست 30/3 ساعت از غروب گذشته است».(226)

15 - مردم شناسی

امام مردم را به خوبی می شناخت و از همین رو بود که توانست ملّت را به آن صورت در صحنه های مبارزه با آمریکا و شاه وارد سازد و به دست آنها سلطنت 2500 ساله پادشاهی را نابود سازد و پس از آن جنگ را بدست آنها اداره کند و شور و علاقه مردم را در طول ده سال که بر کشور ولایت داشت حفظ نماید. این نشان می دهد که ده سال ولایت امام با همه سختی ها و فراز و نشیب ها با توجّه به شناخت عمیق از مردم و اصول مردم مداری طی شده است.

16 - شجاعت

شجاعت امام چون خورشید وسط آسمان می درخشید. بهترین شجاعت، شجاعت در بیان حقّ در مواضع خطر است و امام به این صفت آراسته بود. او کسی بود که به شاه نهیب زد، شاهی که کسی جرأت خطاب به او را نداشت، به ابرقدرت آمریکا نهیب می زد نهیبی که دنیا را به اع̘ǘȠواداشته بود.

یکی از شخصیت های انقلابی از توطئه ها پیش امام گله کرد. امام با آرامی دست به سینه او زد و فرمود: «تو چرا می ترسی؟ هیچ طور نمی شود».(227)

یکی از بستگان امام گوید : یکی از شب ها که امام - پس از زندان در تهران - به ما افتخار داده بودند که در منزل ما سکونت داشته باشند آن شب آقایان مراجع را دعوت کرده بودند و آقایان هم تشریف آورده بودند. از جمله سخنان امام در آن شب این بود:

«همانطور که در آن جاده مستقیم (قم - تهران) می رفتیم، من متوجه شدم آن دو نفری که جلو نشسته بودند، یکی از آنها اشاره کرد به سمت راست. (دریاچه نمک که مخالفان شاه را

در آن می انداختند) با دست که به آن طرف اشاره کرد، من فهمیدم مقصودش چیست؟ ولی من از اوّل که با آنها رفتم هیچ نترسیدم و آن وقت که اشاره کردند هم «واللَّه» نترسیدم». یکی از مراجع که در آن مجلس بود وقتی این عبارت را شنید دگرگون شد!(228)