خورشید شرق صفحه 92

کاذب و بی خاصیت می باشد. کار مهمی بود که امام با دید سیاسی و شجاعانه خود آن را بیان کرد و با جمله: همه اش بازی، همه اش فوتبال، همه اش چه ... مردم را آگاه گردانید.

یکی از اعضای دفتر امام گوید: «جبهه ملی یک روز اعلام راه پیمایی کرد، مسأله در برخورد اولی شکل ساده ای داشت. اما امام با برخوردی عجیب و بی سابقه خود پرده از روی یک حرکت خطرناک برداشت. این موضوع را غیر از تحقیق و دقت امام کس دیگری درک نمی کرد. امام با قراردادن چند اعلامیه و تحلیل در چند روز، در کنار یکدیگر فریادشان بلند شد که خیانت اینها از خیانت دوران پهلوی زیادتر است».(239)

21 - مردم مداری

امام خمینی سیمای الهی مردمی داشت. او مردم زمان خود را دوست می داشت و می فرمود: «مردم عزیز و شریف ایران! من فرد فرد شما را چون فرزندان خویش می دانم و شما می دانید که من به شما عشق می ورزم و شما را می شناسم، شما هم مرا می شناسید».(240)

و در بیانی دیگر فرمود:

«من نمی دانم با چه زبانی [از شما تشکّر کنم من نمی توانم احساساتی را که دارم نسبت به شماها و اخلاص و مودّتی که دارم نسبت به همه قشرهای ملت و خصوصاً قشر روحانی با چه زبانی ادا کنم».(241)

البته این نکته را باید مدّ نظر داشت که تعریف های امام از مردم، ناظر به مردم زمان خود او بود. مردم زمان امام خمینی فداکار، متدین، با وفای به اسلام و ارزش های اسلامی، شهادت طلب، شهید پرور و در خط اسلام اصیل و ناب محمّدی بودند و تعریف های امام خطاب به چنین مردمی بود. قبل از این که مردم چنین تحولی پیدا کنند

امام هرگز چنین تعریف هایی نداشتند و میزان حال فعلی مردم است. بنابراین نمی توان نظر و علاقه امام به مردم زمان خود را به همه مردم، بدون درنظر گرفتن روحیه، اخلاق و تدین آنها سرایت داد. امام خود بیاناتی دارد که اگر مردم منحرف شوند به آنها توجهّی نخواهد کرد. از جمله آن بیانات این است که:

«آقای رئیس جمهور حدودش در قانون اساسی چی هست، یک قدم آن ور بگذارد من با او مخالفت می کنم. اگر همه مردم هم موافق باشند من مخالفت می کنم».(242)

یکی از اعضای دفتر امام گوید: