مدایح و مراثی حضرت ابوالفضل علیه السلام در شعر فارسی صفحه 51

فرصت (فرصه الدوله ی) شیرازی (1271 ه_. ق - 1339 ه_. ق)

در رثاء سیدالشهداء و شهداء گلگون کفن کربلا

دیوان فرصت (فرصه الدوله) شیرازی، مقدمه و تصحیح علی زرین قلم، کتابفروشی سیروس، تهران 1337 ه_. ش، 446.

دارم از کینه ی سپهر برین

زخمها بر دل و همه خونین

بارم از دیده اشکهای روان

کشم از سینه ناله های حزین

همه جانها به حسرت و غم جفت

همه دلها به درد و غصه قرین

تا به دامان زده گریبان چاک

خلق در ماتم امام مبین

از زمین است نوحه تا به سپهر

از سپهر است ناله تا به زمین

بر همه اهل ارض در همه روز

این ندا داده جبرئیل امین

کل یوم کیوم عاشواء

کربلا کل عرصه الغبراء (1) .

چون حسین علی، امام امم

در زمین بلا نهاد قدم

دست افشاند بر جهان یکسر

دل به حق بست ورست از عالم

پا نهاد از ولا به دشت بلا

سر نهاد از رضا به تیغ ستم

آتش ظلم آن گروه شریر

زد به جان جهان شراره ی غم

نوحه گر در عزای او شب و روز

ملک و دیو و دد، بنی آدم

زین شهادت به هر زمان غوغاست

زین مصیبت به هر زمین ماتم