پرچمدار نینوا (تحلیلی از زندگانی حضرت عباس علیه السلام) صفحه 161

نام محمد (بنا به نقل علامه سروی در مناقب، ج 4، ص 112) و یا دو پسرش به نام محمد و عبدالله را قبل از خود به میدان فرستاد، آنها با دشمن جنگیدند تا به شهادت رسیدند. (1) .

گویا از خواهرش زینب علیهاالسلام پیروی کرد که او دو نور دیده اش محمد و عون را به میدان شهادت فرستاد، و یا به برادرش حسین علیه السلام اقتدا کرد که دو نور چشمش علی اکبر و علی اصغر، به مقام شهادت رسیدند.

به هر حال عباس علیه السلام پدر دو شهید بود، و در این راستا نیز گوی سبقت را از دیگران ربود، و مقام ایثار را به آخرین مرحله ی خود رسانید.

او مانند برادرش حسین علیه السلام داغهای بسیار دید، و با قلبی پر از سوز و داغ، به میدان رفت، و بر سکوی پر افتخار قهرمانی و شهادت ممتاز ایستاد.

اجازه گرفتن عباس برای رفتن به میدان، و وداع او

اشاره

علامه مجلسی (ره) نقل می کند: وقتی که عباس علیه السلام تنهایی برادرش حسین علیه السلام را دید، به محضرش رسید و عرض کرد:

یا اخی هل من رخصه؟

ای برادر؟ آیا اجازه هست تا به میدان بروم؟

حسین علیه السلام با شنیدن این سخن گریه ی سختی کرد، و چنین فرمود: