پرچمدار نینوا (تحلیلی از زندگانی حضرت عباس علیه السلام) صفحه 89

نقابداری که هشت نفر قهرمان را به خاک هلاکت افکند

دومین حادثه ی عجیب اینکه: در یکی از روزهای جنگ، حضرت عباس (علیه السلام) نزد پدر آمد و اجازه گرفت تا به میدان جنگ برود، حضرت علی علیه السلام با نقابی صورت او را پوشانید و به عباس که در آن وقت نوجوان بود، به عنوان یک رزمنده ی ناشناس به میدان تاخت، او آن چنان در میدان جولان داد که گویا همه ی میدان در قبضه ی آن نوجوان است و عرصه ی میدان چون گوی در چنبره ی چشم نافذ و توان بی بدیل او است.

سپاه شام از حرکت های پر صلابت او دریافت که جوانی شجاع، قوی دل و پر جرأت، به میدان آمده است، مشاورین نظامی معاویه به مشورت پرداختند تا هماورد رشیدی را به میدان او بفرستند، ولی بر اثر رعب و وحشت عجیبی که بر آن ها چیره شده بود، نتوانستند تصمیم بگیرند، سرانجام معاویه به یکی از سرداران شجاع لشکرش به نام ابن الشعثاء (یا: ابوالشعثاء که می گفتند قدرت رزمیدن با هزاران نفر جنگجوی سواره را دارد) را به حضور طلبید و به او گفت: به میدان این جوان ناشناس برو و با او جنگ کن.

ابن شعثاء گفت: ای امیر! مردم مرا به عنوان قهرمان در برابر ده هزار جنگجو می شناسند، چگونه شایسته است که مرا به جنگ با این کودک روانه سازی؟

معاویه گفت: پس چه کنم؟

ابن شعثاء پاسخ داد: «من هفت پسر دارم، یکی از آنها را به جنگ او می فرستم، تا او را بکشد.»