قیام مختار ثقفی (مختارنامه) صفحه 112

1- چه خوش باشد زن و مردی نکو خوی

که نبود در میانشان هرگز آزار

الهی مردم نیکومنش را

نگهدار از زنان ناسزاوار

مجلس دهم

از حدیث کثیر معلم و بیرون آمدن مختار بن [ابی] عُبَِیده از زندان عُبَِیدالله زیاد ملعون و الْغَضَبَ مِنَ اللَّهِ تعالی. روایت کند ابو مِخْنَف لوط یحیی الاَزدی که چون عُبَِیدالله زیاد - علیه اللعنه - از خروج کردن عبدالله عفیف فارغ شد و وَرْقَاء بن عَازِب و محمد بن سلَیمان با قبیله خود رفتند عُبَِیدالله زیاد ملعون در کوفه رفت و در دارالاماره بنشست و بفرمود تا منادی کردند که «اگر بعد ازین کسی فضایل ابوتراب خواند خون و مال او حلال باشد و اگر کسی دوستار ابوتراب را در خانه نگاه دارد و ما را معلوم باشد آن خانه و محله را ویران کنیم و بسوزانیم.» چندان منادی کردند که همه بترسیدند و هر چه دوستاران اهل بیت بودند، همه بگریختند.

خداوند اخبار چنین گوید که در شهر کوفه مؤمنان بگریخته بودند. مردی بود نام وی کثیر و معلمی کردی و از قبیله بنی همدان ری بود و مردی بود مصلح (1)و نمازگزار و دوستار اهل بیت بود و با امیرالمؤمنین بوده بود و روزی از وی غایب نبودی در سفر و حضر و درین ایام معلمی می‌کردی و درکتاب او بیشترین کودکان از بنی امیه بودند و رئیسان کوفه از آنان که کشندگان حسین بنِ علی بودند مر ایشان را فرزندان، پیش او بودی و او نتوانستی که قبول نکردی و