قیام مختار ثقفی (مختارنامه) صفحه 443

منسوخ: آیاتی که به وسیله آیات دیگری نسخ شده‌اند.

منشور: فرمان.

منصور: مظفر، پیروز.

منظر: محل تماشا، جای نگریستن، جایی که بر آن نظر افتد.

منقبت: آنچه مایه ستایش دیگران و فخر و مباهات شخص باشد.

منکوب: مغلوب.

منکوس: وارونه.

منهزم: شکست خورده و گریخته.

مؤید: موفق، تأیید شده از جانب خدا.

موأسا: موافقت، رفاقت، نیکویی و مهربانی.

موالی: (جمع مولی) از اضداد است به معنی: آقایان، سروران، بندگان، یاران

موالیان: بندگان (جمع موالی به سیاق فارسی).

موزه: نوعی پا افزار، چکمه.

موکل: محافظ، نگهبان، مأمور.

مولا: آقا، سرور، صاحب، بنده، چاکر، این کلمه از اضداد است چون دو معنی متضاد دارد.

مولود: زمان تولد.

مهتر: بزرگتر.

مهمات: امور مهم.

مهد: عَماری، کجاوه، تخت روانی که بر پشت اسب و شتر و فیل می‌گذاشتند و آن را می‌آراستند و در آن می‌نشستند و نشانه بزرگی بود.

مِهمیز: آهن پاشنه کفش که برد و پهلوی اسب زدند.

مَیْسَرَه: سمت چپ سپاه.

مَیْمَنَه: سمت راست.

میل: معرب از لاتین، و احد مسافت در روم قدیم معادل 1482 متر.

ن

ناچیز ساختن: کشتن.

ناصر: یاور.

ناسخ: آیه‌ای که مدلول آیه دیگری را که سابق بر آن نازل شده نسخ کند

ناقه: شتر ماده.

نالان: بیمار، مریض.

نام و ننگ: آبرو و اعتبار.

ناوک: نوعی تیر کوچک.

نباشد که: مبادا که.

نجیب: شتر، جَمّازِه.

نثار: آنچه بر سر یا قدم کسی بریزند، هدیه و پیشکش.

نثار کردن: افشاندن و پاشیدن زر و سیم بر سر یا قدم کسی.

نذر: آنچه شخص بر خود واجب کند که انجام دهد.

نرم نرم: آهسته آهسته.

نزل: آنچه برای مهمان مهیا شده.

نزهت: گردش و تفریح.

نسب: خویشاوندی، نژاد.

نسق: ترتیب، شیوه.