- مقدمه 1
- مجلس اول 2
- مجلس دوم 8
- مجلس سوم 19
- مجلس چهارم 30
- مجلس پنجم 52
- مجلس ششم 60
- مجلس هفتم 74
- مجلس هشتم 88
- مجلس نهم 101
- مجلس دهم 112
- مجلس یازدهم 128
- مجلس دوازدهم 147
- مجلس سیزدهم 167
- مجلس چهاردهم 183
- مجلس پانزدهم 210
- مجلس شانزدهم 239
- مجلس هفدهم 261
- مجلس هیجدهم 314
- مجلس نوزدهم 335
- مجلس بیستم 350
- مجلس بیست و یکم 377
- مجلس بیست و دوم 397
- مجلس بیست و سوم 406
- واژه نامه 424
- آ 424
- الف 424
- ب 426
- ت 427
- پ 427
- ج 429
- ث 429
- خ 430
- ح 430
- چ 430
- د 431
- ر 433
- ذ 433
- ز 434
- س 435
- ص 436
- ش 436
- ع 437
- ط 437
- ظ 437
- ض 437
- ف 438
- غ 438
- ق 438
- گ 440
- ک 440
- ل 441
- م 441
- ن 443
- و 444
- ی 445
- ه 445
- «فهرست آیات قرآنی» 446
- الف 448
- فهرست اسامی و القاب اشخاص 448
- ب 450
- پ 451
- ت 452
- ح 452
- ث 452
- ج 452
- د 454
- ذ 454
- خ 454
- ر 454
- ز 455
- س 455
- ش 456
- ص 456
- ع 457
- ض 457
- ظ 457
- ط 457
- غ 461
- ل 462
- ق 462
- ک 462
- م 462
- ف 462
- و 465
- ن 465
- ه 466
- ی 466
- ج 467
- ت 467
- ب 467
- فهرست امکنه و حروب 467
- الف 467
- پ 467
- چ 468
- ح 468
- د 468
- خ 468
- ص 469
- ر 469
- س 469
- ط 469
- ش 469
- ز 469
- ع 470
- ق 470
- ف 470
- ک 470
- گ 471
- م 471
- ن 472
- ه 472
- ی 472
- و 472
- الف 473
- فهرست قبایل، خاندانها و گروهها 473
- ب 474
- ج 474
- ح 474
- ت 474
- م 475
- ع 475
- ف 475
- ذ 475
- ک 475
- خ 475
- ر 475
- ز 475
- ش 475
- ق 475
- ه 475
- الف 476
- ت 476
- پ 476
- فهرست اسلحه، لوازم و اصطلاحات جنگ 476
- ب 476
- د 477
- ز 477
- ح 477
- ذ 477
- خ 477
- ر 477
- ج 477
- س 478
- ط 478
- ض 478
- ش 478
- ص 478
- غ 479
- ف 479
- ک 479
- ع 479
- ق 479
- م 480
- گ 480
- ن 480
- ه 480
- فهرست مشاغل 481
- ب 481
- الف 481
- ت 481
- خ 481
- پ 481
- ح 481
- د 481
- س 482
- ع 482
- ص 482
- ز 482
- ش 482
- ر 482
- ط 482
- ق 482
- ک 482
- م 483
- ن 483
- ه 483
- و 483
- فهرست ابیات، عبارات و ترکیبات عربی 484
- فهرست مراجع و ماخذ 489
1- ناحیه ایست در قسمت شمالی بین النهرین واقع در جنوب ترکیه، وجه تسمیه آن به مناسبت قبیله بَکر بن وائل است و نام قدیم آن أمد بوده.
2- شرقی ترین و بزرگترین ولایت بین النهرین که در سراسر طول دجله امتداد دارد و به مناسبت قبیله رَبِیعَة به این نام خوانده شده است.
مجلس هفتم
روایت کند ابو مِخْنَف لوط بن یحیی الاَزدی که چون عُبَِیدالله زیاد ملعون به شاکریه فرود آمد به یک منزلی کوفه لشکر راعرض داد شصت و پنج هزار مرد برآمد. آنگاه بیست هزار مرد را برگزید و هَزَبْر بن سلَیمان را بریشان امیر کرد و این ملعون هَزَبْر به حرب صِفِّین به جنگ امیرالمؤمنین رفته بود و امیرالمؤمنین او را بخواست کشتن، از وی زینهار خواست و از تیغ او بجست ولیکن پدرش و برادرش را امیرالمؤمنین علی (ع) کشته بود و این ملعون از این سبب امیرالمؤمنین علی را دشمن داشتی. پس این حرامزاده پسرِ زیاد را گفت: «یا امیر، من به کربلا نبودهام از بهر آنکه بیمار بودم، امروز رفتن را جد و جهد به جای آورم و دل ترا ازین غم فارغ کنم.» پسرِ زیاد او را بنواخت و وی لشکر را برگرفت و آمد. و آنجا فرو آمد که هفتاد و سه تن کشته بودند. و از پس دوازده روز جهودان خَیْبَر بیامدند و ایشان را دفن کردند و سرهای ایشان را به شام برده بودند به نزدیک یزید بن معاویه علیهما (1) اللعنه. پس این هَزَبْر ملعون چون آن جایگاه فرود آمد و آن گورها دید گفت: «اینان را که گفت دفن کنند؟» گفتند: «از قبیله بنی قریظه (2)و بنی النَّضِیر (3) و بنی قَیْنُقَاع(4) و اهل خَیْبَر و از هفت حصار، مردم بیامدند و اینان را دفن کردند.» پس آن حرامزاده کس