ترجمه الجمل و العقود فی العبادات صفحه 46

10- ما بین اذان و اقامه را با یک نشست یا یک سجده، یا گام، فاصله اندازد [1].

کلیه این ده امر در اذان و اقامه هر دو مستحب است، اما در خصوص اقامه این استحباب تأکید بیشتری دارد.

و یکی از شرائط صحت اذان و اقامه اینست که وقت نماز فرا رسیده باشد [2].

فصل 9 در ذکر مقارنات نماز

نماز مشتمل بر سه دسته از مقارنات است: افعال، کیفیات، تروک.

و هر یک از این سه دسته، دو قسم است: واجب، و مستحب.

افعال واجب در رکعت اول سیزده امر است:

1- قائم بودن در صورت قدرت، و بدل آن در صورت عجز از قیام (مانند تکیه دادن به عصا، نشستن، خوابیدن که بحسب حال اشخاص متفاوت است).

[1]- در نهایه پس از این، می گوید: «افضل از همه سجده است مگر در خصوص نماز مغرب که سجده نمی کند و همان گام، یا جلسه مختصر کافی است». پس از این، شرحی در باب اذان گفتن برای ظهر پس از اداء شش رکعت نافله ظهر، و اقامه گفتن پس از دو رکعت دیگر، و هم چنین در نماز عصر بیان نموده، و نیز دعایی برای سجده بین اذان و اقامه ذکر کرده است. [2]- در (نهایه ج 1 ص 77) می گوید: «اذان، پیش از دخول

وقت جائز نیست، و هر کس قبل از وقت اذان بگوید پس از وقت باید آن را اعاده کند. فقط تقدیم اذان بر وقت، در صبح جائز است، ولی مستحب است آن را پس از طلوع فجر و دخول وقت، اعاده نماید». بنا به گفته إبن رشد (در بدایه المجتهد ج 1 ص 104) در این باب میان فقهاء اهل سنت نیز اختلاف است: شافعی مقدم داشتن اذان صبح را جائز، و ابو حنیفه ممنوع و برخی دیگر اعاده آن را پس از وقت لازم دانسته اند.