امام حسین علیه السلام در قرآن جلسه دهم صفحه 1

خطبه

اَعوذُ بِالله مِنَ الشیطان الرَّجیم

بسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم

اَلحَمدُلله ربِّ العالمین بارِءِ الخَلائِق اجمَعین جامِعِ الناس لِیومِِ لارَیبَ فیه ، ثُمَّ الصَلوهُ و السَلام عَلی البشیرِ النَّذیر و السِّراجِ المُنیر ، سَیِدَنا و مَولانا أحمَد اَبی القاسِم المُصطَفی مُحَمَد صَلّیَ الله عَلَیه وَ آلِهِ و َسَلّم و علی اَهلِ بَیتِهِ اَلطَّیِبینَ الهُداهِ المَهدیین سیُما ناموسَ الدَّهر وَ إمامَ العَصر ألحُجَّهِ بنِ الحسنِ العَسکَری عَجَلَ اللهُ تَعالی فرَجَهُ الشَّریف وَ لَعنَهُ اللهِ عَلی مَن لَم یَقِرُّ بِوِلایَتِهِم و عَلی أعدائِهِم أبَد الابِدین و دَهرَ الدّاهِرین.

شعر

نمی دانم عزیزِ جان کجایی

امان از درد جانسوز جدایی

یا صاحب الزمان

خوشا پروانه هایِ گِردِ کویَت

خوشا پرپر زنان شمعِ رویَت

آقا جان

چرا دوری زِ تو تقدیرِ ما شد

چرا این غم گریبانگیرِ ما شد

جوانی طی شد و پیری سر آمد

ولی محبوب من از در نیامد

یا صاحب الزمان ، یا صاحب الزمان

آیه ی مورد بحث

وَ بَعدُ فَقَد قالَ الحَکیم فی القرآن العظیم ،

فَلَمَّا أَحَسَّ عِیسَی مِنْهُمُ الْکُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِی إِلَی اللّهِ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللّهِ آمَنَّا بِاللّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (1)