ابوطالب یزدی : شهید مروه صفحه 56

به عنوان مدرک و دلیل نشان دهید؟

از پاسخ درماند و ما نیز بازگشتیم.

آلوده ساختن مسجد توسّط شیعیان نیز اتّهامی همچون اتهام تحریف قرآن است. در زمینه حرمت و احترام مساجد، خصوصاً مسجدالحرام و مسجدالنبی، کافی است مراجعه‌ای به کتب فقهیِ شیعه داشته تا دریابند که تمامی فقهای شیعه در طول تاریخ فتوا داده‌اند که اگر گوشه‌ای از مسجد نجس شد، تطهیر آن واجبِ فوری است، تا چه رسد به مسجدالحرام؟!

پس چرا و چگونه، این اتّهام توسّط برخی مقامات رسمی کشورها در آن زمان مورد قبول واقع شده است؟ چگونه است که یک ایرانی شیعه با هزاران رنج و زحمت و با هزینه کردن مبالغ بسیار و به جان خریدن خطرهای مالی و جانی فراوان؛ به‌خصوص در گذشته که گاهی حج نزدیک به یک‌سال طول می‌کشید و چه بسیار از حاجیان در میان راه یا در مکّه و مدینه جان باخته و هرگز به کشور خود باز نمی‌گشتند، این همه زحمت و رنج را تحمّل نموده، به مکّه و مسجدالحرام برود و نعوذ باللَّه کعبه و مسجد را آلوده و ملوّث کند؟ آیا هیچ عقل سلیمی چنین اتّهامی را می‌پذیرد؟!

ملاقات با محمد صلاح‌الدین‌

محمود جم سفیر ایران در نامه مورّخ 12/ 11/ 1322 ه. ش.

خود، مطابق با 2/ 2/ 1944 م نوشته است: