تاریخ و ذوالقرنین جلد 1 صفحه 363

صورت عهدنامه دولتین ایران و روس

اشاره

اعلیحضرت ایمپراطور اعظم ممالک روسیه بالقابه و اعلیحضرت شاهنشاه ممالک ایران باوصافه، به ملاحظه کمال مهربانی و اشفاق علیّین، که در ماده اهالی و رعایای جانبین دارند، به دفع و رفع امور عداوت و دشمنی، که برعکس رای شوکت آرای ایشان است، طالب و استقرار مصالحه میمونه و دوستی جواریت سابقه موکده را راغب می باشند. به عالی جاه نیکولای ردیشچوف بالقابه [221] اختیار کلّی اعطا شده و اعلیحضرت شاهنشاه ایران هم، امیر الامراء العظام میرزا ابو الحسن خان باصافه را درین کار مختار بالکل نموده اند. حال در معسکر روسیه من محال گلستان متعلقه به ولایات قراباغ یعنی رودخانه زیوه ملاقات واقع جمعیّت نموده بعد از ابراز و مبادله مستمسک مأموریت و اختیار کلّی خود به یکدیگر و ملاحظه و تحقیق امور متعلق به مصالحه مبارکه به نام نامی پادشاهان عظام قرار و به موجب اختیار نامه جات طرفین، قیود و فصول شروط مرقومه ذیل را الی ابد مقبول و مستصوب و استمرار می داریم.

فصل اوّل:

بعد ازین، امور جنگ و عداوت و دشمنی که تا به حال در بین دولتین علیّتین روسیه و ایران بود، به موجب این عهدنامه، الی ابد متروک و مراتب مصالحه اکیده و دوستی و وفاق شدیده فی مابین اعلیحضرت ایمپراطور ممالک روسیه و اعلیحضرت شاهنشاهی و ورّاث (1) و ولیعهدان عظام، میانه دولتین علیتین ایشان پایدار و مسلوک (2) خواهد بود.

فصل دوّم:

چون پیشتر به موجب اظهار و گفتگوی طرفین، قبول رضا در بین دولتین علیّتین شده است که مراتب مصالحه در بنای (اوسطا طوسکوه اوپزیر ندیم (3)) باشد، یعنیت.

1- . مجلس: (وزارت)
2- . ملی: (سلوک)
3- . تلفظ این واژه به زبان روسی (اسطاطسکو اوپر ندیم) به معنای حفظ وضع موجود است.