تاریخ و ذوالقرنین جلد 2 صفحه 123

زبان دان بود، به سفارت سند نامزد نمودند. موازی یک قبضه شمشیر مرصّع خراسانی نژاد و یک دست خلعت مفتول باف اصفهانی میلاد به افتخار مراد علی خان مرحمت شد و مبلغ یک هزار تومان نقد به صیغه انعام میرزا محمد علی مزبور و سایر همراهان به انضمام خلاع فاخره عنایت آمد. نظر علی خان مزبور با سفرای مذکور در اواخر شهر جمادی الثانی (1) از درگاه سپهر مبانی رخصت یافته به راه افتادند. بعد از ورود به بندر بمبئی از راه دریای هندوستان روی به ولایت سند نهادند.

ذکر عزیمت نوّاب حسن علی میرزا به محاصره دار العباده یزد و بواعث حرکت نوّاب نایب السلطنه از آذربایجان به عزیمت استخلاص یزد و کرمان

از قراری که در وقایع سال قبل ایراد شد، نوّاب شجاع السلطنه حسن علی میرزا در دار العلم شیراز در حضرت شاهنشاه بنده نواز، مستدعی استخلاص ولایت یزد از تصرّف عبد الرضا خان گردید و به جهات چند عرض نوّاب معزی الیه به درجه قبول نرسید: یکی آن که، جناب مجتهد الزمانی میرزا سلیمان طباطبایی یزدی با جمعی از خویشان و متعلقان خان مزبور وارد دربار عیّوق شأن [شد] و متعهد خدمت مالیات و پیشکش همه ساله گشته، اولیای دولت قاهره را مطمئن نمودند و حضرت اعلی به سبب آسودگی رعیّت، تعیین لشکر را به آن حدود موقوف فرمودند؛ دیگری آن که، بر مرآت رأی عالم آرا، نقوش این مراتب منطبع بود که نوّاب حسن علی میرزا بدون قشون رکابی بالبدیهه از عهده این کار برنخواهد آمد و حکما امر مزبور بالاخره گردن گیر امنای دولت قاهره خواهد شد و از عزیمت لشکر ظفر اثر رعیّت خراب و آن ولایت نمونه سراب خواهد گردید؛ علت دیگر آن که، چون از صدر خلافت عظمی، وکالت امور دار العباده- از قراری که نگارش یافت- با نوّاب ظل السلطان حکمروای دار الخلافه طهران بود، لهذا پرداختن نوّاب شجاع السلطنه به تسخیر آن ولایت موافق مصلحت ملکداری نمی نمود.ه)