تاریخ و ذوالقرنین جلد 2 صفحه 260

ز دست قدرت دادار بی چون به فرق او بود تاج تبارک

ز حقد جاه او باشد که داردگلوی دشمنش رنج خیارک

به دست دوستان از وی کرامت به فرق دشمنان از وی بلارک

به هرکس می دهد اقطاع بی حدّهم از قم، ساوه از روی یبارک

گدایان را ازو خروارها سیم به چشمش در نیاید منّ و چارک

محمد میرزا را دید افزون ز ابناء گزین اندر معارک

بلی مطبوع شد میوه رسیده که خرمایی نمی آید ز خارک

پس از عبّاس شه کردش ولیعهدبه کارش مرحبا شایان و بارک

کسی نبود به وی همسر به هرحال که در شغل ولیعهدی مشارک

رقم زد خاوری از بهر تاریخ که ثانیّ ولیعهدش مبارک

ذکر برخی از وقایع مملکت خراسان و حرکت شجاع الملک افغان به صوب قندهار و آن سامان و شکست آن

در اوقاتی که نوّاب نایب السلطنه العلیه محمد میرزا عزیمت دربار همایون را داشت، نور محمد خان قاجار دولّو خال خود را به جهت احتیاط کار در خراسان گذاشت.

رضا قلی خان چاپشلو حاکم دره جز، که ولیعهد مرحوم عباس میرزا مشار الیه را عباس قلی خان نام نهاده بود، در قلعه جات خود قدری سرکشی می نمود. نور محمّد خان جمعیتی از سواره و سرباز آذربایجان و خراسان و چند عرّاده توپ صاعقه فشان منتخب کرد و روی جلادت به قلعه دره جز آورد. عباس قلی خان اهل و عیال خود و اهالی قلعه را دستگیر و خویشتن را نیز اسیر سرپنجه تقدیر یافت، لهذا با جمیع کدخدایان و سربلوکان قدم از سر ساخته به اردوی خان شتافت. زنان و اولاد خود و اعیان دره جز [498] را به قدری که قبول افتد، به صیغه گروگان به ارض اقدس فرستاد و به خان سردار و قشون