تاریخ و ذوالقرنین جلد 2 صفحه 285

بخش 2 ذکر شمه [ای] از احوال خسرو بی همال بعد از جلوس بر اورنگ سلطنت لایزال به طریق اجمال

[510] اگرچه از قراری که به کرّات عرض و اظهار شده، این بنده مدحت گزار قرار داده که تاریخی جدید در ذکر وقایع این دولت سدید ترتیب دهد و هرگاه ودیعه حیات عاریت چندی یاری کند- ان شاء الله تعالی- تفصیل آن در جلد دیگر ذکر خواهد شد، ولیکن تا رشته کلام از هم نگسلد، مختصری از کلّیات را درین صحیفه درج نمود.

بعد از آن که مسند سلطنت و فرمانروایی از فرّ ذات با برکات این زیبنده اریکه کشور خدایی آرایشی تازه یافت، از یمن طالع همایون و فرّبخت روزافزون در مدت سه ماه، سرکشان اطراف و شاهزادگان اکناف از سعی کارگزاران این شوکت جاوید اتّصاف، هریک به سزای خود رسیدند و در گوشه انزوا و مسکنت آرمیدند. نوّاب حسین علی میرزا و حسن علی میرزا که در دار العلم شیراز لوای خودسری افراشته بودند، از مأموریت جناب معتمد الدوله منوچهر خان و منصور خان سرتیپ فراهانی و ینارال لنسین (1) انگریز [ی] توپچی باشی با دو فوج سرباز آذربایجانی و توپخانه صاعقه مبانی گرفتار گشته در دار الخلافه طهران در زاویه مسکنت غنودند. چند نفر از ولدان آن دو بزرگوار، در بین این گیرودار، از نقدینه و زرینه و جواهرآلات بی شمار برداشته به سمت عتبات عالیاتت.