تاریخ و ذوالقرنین جلد 2 صفحه 6

مباشر فتنه و فساد کرده بالمرّه از جادّه اطاعت بیرون برد. نوّاب محمد قلی میرزای ملک آرای طبرستان شرفیاب درگاه خاقانی بود و (1) ولد ارجمندش، نوّاب بدیع الزمان میرزای صاحب اختیار ولایت استراباد، که در دشت گرگان، شیری جلادت نشان بود، بدون اعلام این خبر به امنای دولت جاوید اثر پای جلادت برگشود. مهدی قلی خان و محمّد تقی خان هزار جریبی و اسماعیل خان فندرسکی و نقد علی خان کتول را با قادر اندازان استراباد و مازندران و یک هزار نفر از سواره کوکلان ترکمان برداشت و روی همّت به تاخت ایل جعفر بایلی گذاشت.

در شب پنجشنبه نوزدهم (2) شهر شعبان المعظّم، قبل از طلوع صبح صادق در اوبه آن قوم کاذب ریختند و (3) خون مردان ایشان را از صغیر و کبیر جمیعا با خاک راه آمیختند.

زنان و دختران را کلّا اسیر کردند و با احمال و اثقال آن طایفه به صوب استراباد آوردند.

از ظهور این فتح نمایان، روسیه دریا حساب ها برداشتند و بادبان هزیمت کشیده روی به دیار ادبار گذاشتند.

حضرت صاحبقران نامدار پس از استماع این اخبار بهجت آثار، به (4) احتیاط کار، منوچهر خان ایچ آقاسی باشی دربار فلک مدار را به نظم ولایت گیلان و محافظت فرضه انزلی فرستاد و جناب امین الدوله عبد اللّه خان که از عمل معزول بود، به التزام دار السلطنه اصفهان و انتظام امور نوّاب سیف الدوله العلیّه سلطان محمد میرزا حکمروای آن سامان پای برگشاد.

ذکر عزل و نصب سرداران گرجستان و عزیمت طایفه روسیه بی ایمان به تسخیر قراچه داغ و ایروان و مخذولی آن جماعت پرخذلان و حرکت موکب اعلی به آذربایجان و فتح سارواصلان

چون از قراری که در آخرین سنه قرن اوّل در جلد مسمّی به نامه خاقان نگارشه)

1- . ملی:- (و)
2- . مجلس:- (نوزدهم)
3- . ملی:- (و)
4- . مجلس:- (به)