تاریخ و ذوالقرنین جلد 2 صفحه 83

حضرت اعلی را به اقتضای فصل تابستان، هوای صید و شکار و تفرّج ارباع مرغزار ییلاقات قریب به دار الخلافه بر سر افتاد و در اواسط شهر صفر المظفر سنه یک هزار و دویست و چهل و پنج به صوب شمران عزیمت فرموده، در قریه سوهانک که به سلامت آب و هوا معروف است، اقامت دست داد. از تأثیرات اختر شوم، بلای وبای میشوم در دار الخلافه سرایت کرد و معادل ده هزار نفس در عرض چهل روز روی به دیار آخرت آورد. جناب میرزا خانلر مستوفی الممالک سابق و منشی الممالک جدید از صدمه آن بلای مهلک در روز پنجشنبه بیست و دویم شهر ربیع الاول سنه یک هزار و دویست و چهل و پنج، سرای فانی را وداع گفت و با جهانی حسرت در خاک هلاک بخفت.

منصب جلیل منشی الممالکی به حضرت میرزا محمد تقی المتخلص به صاحب، خلف میرزا محمد زکی علی آبادی مازندرانی مستوفی الممالک خاقان شهید- انار اللّه برهانه- مفوّض گشت و در اواسط شهر ربیع الثانی، عرصه دار الخلافه را از ورود موکب مسعود پایه از فرق فرقد درگذشت. دو قطعه در تاریخ وفات آن دو منشی الممالک جلیل از کلک مؤلّف تراوید و یادگار را درین صحیفه ثبت گردید.

تاریخ وفات جناب میرزا عبد الوهاب

نهال عمر به بازار روزگار مخواه که کند تیشه نجّار و آلت خرّاط

هلاک معتمد الدوله از جفای سپهررسید موسم اندوه و رفت وقت نشاط

نشاط داشت لقب نامِ نامیش وهّاب که دست واهب او از نشاط چید بساط

حکیم و مفتی و دستور و عارف و مرتاض ادیب و عالم و منشی و شاعر و خطّاط

به چشم خشمش خورشید همسر ذرّه به دست جودش خروار همبر قیراط

ز جود او ثمر سرو بود به زر عنب ز داد او گذر دزد بود به ز رباط

نبود طالب افراط و مایل تفریطاگرچه همّت و جودش گذشت از افراط

میان دوزخ آز و بهشت استغناز دست جود بیاراست بی نظیر صراط

حکیم باشیِ دیوان تمام اجدادش همه نظیر فلاطون و همسر بقراط