سیری در اندیشه دفاعی حضرت امام خمینی(ره) صفحه 168

قرب الهی برای ابدیت است. حضرت قاسم «علیه‌السلام» وقتی رخصت میدان از عمو گرفت، آن چنان به وجد آمد که قهقه‌ی مستانه‌اش را حوریان در جنان می‌شنیدند:

تا رضایت از عمو حاصل نمود

بند خنده از لبان دل گشود

قهقه‌ی مستانه‌اش را حوریان

می‌شنیدند با تعجب از جنان

آمدند آشفته‌اش تا کربلا

دیدند او را نیست میلی جز خدا

هر چه کردند تا ببیند یک نظر

گفت من از دنیا گذر کردم گذر

گاهی آتش عشق آن چنان در وجود عاشق شعله می‌کشد که «ما سوی الله» را اصلا احساس نمی‌کند و جذبه‌ی لقای یار، آن گونه او را محو خود می‌کند که گویی از کالبد خود جدا شده است و این همان سر «موتوا قبل أن تموتوا» است که در پرتو انوار ولایت برای شهیدان حاصل می‌شود.

نتیجه

آنچه که از بحث جستجوی رمز حاصل می‌شود، لطیفه‌ای ملکوتی است که عمق آن را تنها صاحبدلان تشنه‌ی حقیقت درک می‌کنند و آن این که ولایت مشهد شهیدان است. اگر چه «مقعد صدق» آنان لقای یار است؛ اما ولایت دربار آن است. به همین دلیل، امام راحل (ره)، ما را به جستجوی فرامی‌خواند و بزرگترین رمز را؛«قضیه سید الشهدا» می‌داند. اگر ادعا کنیم که امام راحل (ره)مشهد شهیدان ما در هشت سال دفاع مقدس بوده‌اند، حرفی به گزاف نگفته‌ام. بسیاری از شهیدان ما در آخرین لحظات شهادت به این راز پنهان گواهی داده‌اند.

آری خواننده‌ی عزیز از این کلمات دچار حیرت مشو! اگر از اغیار فارغ شوی و به طهارت باطن و ریاضت نفس همت گماری، کلمات ناقص این کمترین را، حیرت نشماری.