سیری در اندیشه دفاعی حضرت امام خمینی(ره) صفحه 172

ارائه داده‌اند که با احساس باطنی قدرت در افراد جامعه هماهنگی ندارد. این امر موجب آن شده است که مردم در طول تاریخ به نیرویی مرموز و اراده‌ای باطنی و ارواح غیبی معتقد شوند تا واکنش طبیعی احساس خود را به واسطه‌ی قدرتی که موزون جهان هستی است، ارضا کنند، علم جدید نتوانست جای این قدرت را اشغال کند و تکیه‌گاه احساس خودآگاه گردد. بنابراین، نتیجه می‌گیریم آن قدرت و نیرویی که بشر به طور خودآگاه بدان معتقد است و تسکینی برای هیجان درونی خود می‌داند، «قدرت ولایت» است که «معیت بقایی» با همه‌ی موجودات دارد و علاوه بر آن «معیت همراهی» با نوع انسان

به این ترتیب، قدرت چون هم قوام موجود و هم هادی اوست، مصداق حماسه است که مظهر ولایت به اسم شجاعت و صفت هدایت است. درنتیجه، حماسه، جوهر هستی، حرکت، حکومت و هدایت محسوب می‌شود؛ فلذا باید به مدعیان قدرت و تعلیم سیاست گفت: حکومت جلوه‌ای از ولایت است و شأن ولی در این جلوه‌ی، هدایت است. عدول از این واقعیت، تئوریهای قدرت و حکومت را به تطویل توجیهات کشانده، نه تنها روح جهان بشری را اقناع نکرده، بلکه چهره‌ی خسته و عاصی بشر را از این تأویل و توجیه کاملا ملول ساخته است. این یک حقیقت انکارناپذیر است که انگیزه‌ی بازیابی هویت گم شده در بشر امروز، رو به تقویت است.

نکته‌ی مهم این که «حماسه»، مأموریتش تنها حکومت ظاهری و تدبیر امور دنیوی مردم نیست؛ بلکه حفظ بقای انسان در دنیا و آخرت و تضمین حیات ابدی از ویژگیهای آن است؛ زیرا حماسه، مظهر ولایت به اسم قدرت است و احاطه‌ی ولایت کلیه در همه‌ی عوالم، شأن حماسه را پایدار می‌کند.. به این ترتیب، چنین قدرتی از نوع بشر، با همه‌ی تدبیرش، غیر ممکن است. به همین دلیل ولایت در فرهنگ اسلام، اصالتی خدایی دارد و تعین او در حقیقت محمدیه «صلی الله علیه و آله» و سلسله‌ی انبیا و اولیای خدا، تجلی در گستره‌ی عوالم می‌کند. پس اصالت حکومت و قدرت در مکتب اسلام از آن خداست. و امامت و نصب امام، امری انتصابی است.

تظاهر حماسه در وجود امام حسین

حماسه که مظهر ولایت است، طبیعتی است که تظاهرش در وجود ولی اعظم باشد. حیات و هدایت و بقای عالم به وجود مبارک ولی الله است. از این رو امام