ازدواج موقت در رفتار و گفتار صحابه و تابعین صفحه 114

5- حدیث ایاس

ایاس بن عامر از علی علیه السلام روایت کرده که پیامبر صلی الله علیه و آله از متعه نهی کرد و فرمود: «متعه برای کسی بود که تنگدست و فقیر بود و زمانی که ازدواج و طلاق و عدّه و میراث میان مرد و زن نازل شد، (متعه) نسخ گردید. «1»

در سند آن، موسی بن ایوب آمده و عقیلی او را از ضعیفان شمرده‌اند. «2»

یحیی بن معین و ساجی گفته‌اند: حدیث او ناشناخته است. «3»

افزون بر آن، در سند این روایت، سفیان بن عیینه است که مدلّس بوده و روایات را دستکاری می‌کرد.

یحیی بن سعید می‌گوید: شهادت می‌دهم که عقل سفیان بن عیینه در سال یکصد و هفتاد و هفت زایل شد. پس هر کسی در آن (دوران) از او چیزی شنیده، معتبر نیست. «4»

دلالت این حدیث نیز جای تأمّل دارد؛ زیرا معنای حدیث این است که نکاح و طلاق و عده و میراث قبل از متعه تشریع نشده بود و زمانی که نکاح از طرف خدا آمد، به جای متعه قرار گرفت، و متعه نسخ شد، با اینکه آنها ادعا کرده‌اند که بارها متعه حلال شده بود؛ از جمله سه روز در فتح مکه.

آیا این بدان معنا نیست که تا آن روز هنوز نکاح تشریع نشده بود؟!

______________________________
(1). السنن الکبری، ج 7، ص 338
(2). الضعفاء الکبیر، ج 4، ص 154، شماره 1733
(3). تهذیب التهذیب، ج 10، ص 299، شماره 589
(4). میزان الاعتدال، ج 1، ص 170