ازدواج موقت در رفتار و گفتار صحابه و تابعین صفحه 118

2- گفتگو میان ابو حنیفه و مؤمن طاق

مرحوم کلینی می‌گوید: علی بن ابراهیم گفته است: ابو حنیفه از أبو جعفر محمد بن نعمان صاحب طاق پرسید: ای ابو جعفر، در مورد متعه چه می‌گویی؟ آیا آن را حلال می‌دانی؟ گفت: آری.

گفت: پس چرا زنانت را از اینکه متعه شوند و (برایت) درآمد کسب کنند، بازمی‌داری؟

ابو جعفر پاسخ داد: چنین نیست که در هر چیزی شوق و رغبتی باشد، هر چند در شمار حلالها است. مردم اندازه‌ها و مراتبی دارند و اندازه‌های خود را نگه می‌دارند، ولی ای ابو حنیفه، در مورد نبیذ (شراب) چه می‌گویی، آیا حلال است؟ گفت: آری.

گفت: پس چرا زنانت را در مغازه‌های شراب‌فروشی قرار نمی‌دهی تا برایت درآمد کسب کنند؟

ابو حنیفه گفت: یکی در برابر یکی، ولی پاسخ تو محکم‌تر بود.

آنگاه گفت: ای ابو جعفر. آیه‌ای که در «سَأَلَ سٰائِلٌ» (سوره معارج «1») است، به حرمت متعه حکم می‌کند و روایت از پیامبر صلی الله علیه و آله نیز به نسخ آیه وارد شده است.

ابو جعفر پاسخ داد: سورۀ «سَأَلَ سٰائِلٌ» «2» مکی است و آیۀ متعه «3» مدنی

______________________________
(1). معارج: 30
(2). المعارج، ص 1
(3). نساء: 24