ازدواج موقت در رفتار و گفتار صحابه و تابعین صفحه 30

11- ربیعة بن امیه

اشاره

الف) در کتاب موطأ آمده است: مالک از ابن شهاب و او از عروة بن زبیر نقل کرده است که خوله «1» دختر حکیم بر عمر بن خطاب وارد شد و به او گفت: ربیعة بن امیه زنی را متعه کرده و او حامله است، عمر با ناراحتی، در حالی که عبایش بر زمین کشیده می‌شد، بیرون آمد و گفت:

این متعه است، اگر زودتر می‌دانستم، او را سنگسار می‌کردم. «2»

و سند این روایت نیز نزد آنها صحیح و همۀ رجال آن ثقه هستند.

ب) عبد الرزاق از عروه نقل می‌کند که ربیعة بن امیّة بن خلف با یکی از زنان (برده‌زادگان) ازدواج کرد، با گواهی دو زن، یکی خوله دختر حکیم و او زنی صالح بود.

آنها وقتی متوجه شدند که آن زن، حامله شده، بسیار ناراحت شدند و خوله این ماجرا را برای عمر بازگو کرد. عمر در حالی که از عصبانیت گوشۀ عبایش را می‌کشید، برخاسته، بر فراز منبر رفت و گفت: به من خبر رسیده که ربیعة بن امیه برده‌زاده‌ای را متعه کرده است. اگر دستم به او می‌رسید سنگسارش می‌کردم. «3»

______________________________
(1). منتخب کنز العمال، ج 6، ص 404؛ تاریخ المدینه، ج 2، ص 717، در این کتاب «فحملت»، «فولدت منه» آمده است؛ یعنی فرزندی از او به دنیا آورد.
(2). موطأ، ج 2، ص 54، ح 42؛ مسند شافعی، ص 132؛ الام، ج 7، ص 235؛ سنن کبری، ج 7، ص 206؛ در المنثور، ج 2، ص 141؛ الاصابه، ج 1، ص 514
(3). مصنف عبد الرزاق، ج 7، ص 503؛ مسند شافعی، ص 132؛ الاصابه، ج 1، ص 514