ازدواج موقت در رفتار و گفتار صحابه و تابعین صفحه 40

16- عبد الله بن عباس بن عبد المطّلب (متوفای 68 ه.)

اشاره

الف) ابن حزم می‌گوید: گروهی از صحابه؛ از جمله ابن عباس، همچنان بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله معتقد به جواز متعه بودند. «1»

ب) عطا از ابن عباس نقل می‌کند که گفت: خداوند عمر را رحمت کند، چون متعه، تخفیف و رخصت خدای مهربان به امّت محمد صلی الله علیه و آله بود. پس اگر عمر از آن نهی نمی‌کرد، کسی جز بدبخت مرتکب زنا نمی‌شد.

عطا می‌افزاید: به خدا سوگند، گویا گفتۀ او را می‌شنوم که می‌گفت:

«جز شقی و بدبخت … ».

عطا در ادامه آورده است: متعه که در سورۀ نساء به آن اشاره شده؛ « … فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ … » «2» باید حدود و زمانش مشخص و معین باشد. «3»

ج) أبو الزبیر می‌گوید: از طاوس شنیدم که می‌گفت: ابن صفوان گفت:

ابن عباس فتوا به زنا می‌دهد!

پس گفت: ابن عباس افرادی را شمرد که خود اهل متعه بودند. همچنین می‌گوید: هیچ‌یک از کسانی را که او شمرد، جز ابن امیه، به یاد ندارم. «4»

د) حمید بن مسعده، از بشر بن مفضل، از داود، از أبی نضره نقل می‌کند که از ابن عباس در مورد متعه زنان پرسیدم، ابن عباس گفت: آیا

______________________________
(1). محلی، ج 9، ص 519
(2). نساء: 24
(3). مصنف عبد الرزاق، ج 7، ص 496، ح 14021
(4). مصنف عبد الرزاق، ج 7، ص 502