ازدواج موقت در رفتار و گفتار صحابه و تابعین صفحه 51

اهالی مکه و یمن نیز به جواز و اباحۀ متعه اعتقاد دارند. «1»

* ابن رشد نیز می‌گوید: مشهور است که ابن عباس آن را حلال می‌داند و اصحابش نیز در مکه و یمن در این قول از او تبعیت کرده‌اند. «2»

افزون بر آنچه گفتیم، این مطلب را نیز می‌افزاییم که: ادعای رجوع ابن عباس (از حلّیت متعه) را معاصرین وی نقل نکرده‌اند، بلکه کسانی آن را ذکر کرده‌اند که دهها بلکه صدها سال پس از عصر ابن عباس بوده‌اند؛ مانند:

1- ابو عوانه (متوفّای سال 230 ه.)

2- ابن خلف معروف به وکیع (متوفّای 306 ه.) «3»

3- بیهقی (متوفّای 458 ه.)

4- قفال (متوفّای 507 ه.)

پس این نقل مرسل است و معلوم نیست، واسطه چه کسانی بوده‌اند و ادعایی است بدون دلیل، بلکه دلیل بر خلاف آن وجود دارد.

17- سمیر (متوفای 59 ه.)

اشاره

عسقلانی می‌نویسد: به نظر می‌رسد سمیر، همان سمرة بن جندب باشد.

ابن منده از مبشّر بن اسماعیل، از جریر بن عثمان، از سلیمان بن سمیر و او از پدرش نقل کرده که گفت: ما، در عصر پیامبر صلی الله علیه و آله متعه می‌کردیم. «4»

______________________________
(1). نیل الاوطار، ج 6، ص 136
(2). بدایة المجتهد، ج 2، ص 58
(3). سیر اعلام النبلاء، ج 14، ص 237
(4). الاصابه، ج 2، ص 81