ازدواج موقت در رفتار و گفتار صحابه و تابعین صفحه 55

اعرجی نقل کرده که گفت: شخصی از ابن عمر در مورد متعۀ (نساء) پرسید و من نیز آنجا بودم.

او پاسخ داد: به خدا قسم ما در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله زنا نمی‌کردیم. «1»

ظهور این سخن زمانی است که بگوییم ابن عمر اعتقاد به حلّیت و جواز متعه داشته است، ولی ما به خاطر وجود معارض نمی‌توانیم بر آن اصرار ورزیم.

لیست دیگر

ابن شبّه فهرستی از اسامی کسانی را آورده است که پیش از نهی عمر متعه کرده‌اند. او اسامی جمعی از کسانی را، که قبل از نهی عمر متعه کرده‌اند، چنین آورده است:

1- سعد بن ابی سعد بن ابی طلحه، عمیره کنیز کنده از طایفۀ بنی عبد الدار را متعه کرد و عبد الله بن سعد از او متولد شد. «2»

2- سپس فضاله بن جعفر بن امیة بن عابد مخزومی او را متعه کرد و امیة بن فضاله از او متولّد شد. «3»

3- عبد الله بن ابی عوف بن جبیره، دختر لبیبه، کنیز هشام بن ولید بن مغیره را (که شراب می‌فروخت و او به خانه‌اش رفت و آمد داشت) متعه کرد و فرزندش یوسف از او متولد شد (که فرزندی نداشت و) به اصطلاح عقیم بود.

______________________________
(1). مسند احمد، ج 2، ص 25، ح 5661 و در چاپ دیگر، ج 2، ص 195؛ تاریخ خلیفه، ص 170؛ سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 156
(2). تاریخ المدینه، ج 2، ص 717، (بحث آنان که بیش از نهی عمر متعه کرده‌اند.)
(3). همان.