حدیث بیداری صفحه 16

موضوع: ارتحال آیت‌الله صافی اصفهانی، رحمةالله علیه

تاریخ: جمادی‌الثانی 1416 ه-. ق

الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی سید الاولین و الاخرین ابی‌القاسم محمد و آله الطاهرین سیما مولانا و مقتدانا بقیةالله عجّل الله تعالی فرجه‌الشریف.

و بعد، بیت معظّم مرحوم آیت‌الله آقای حاج شیخ حسن صافی، تغمدالله برحمته، از حقیر درباره ابعاد شخصیت آن فقید عزیز خواستار شده‌اند که اطلاعات خود را به عرض برسانم. اینجانب نظر به اینکه ایشان، اخیراً، عملًا و عنواناً، مدیریت حوزه علمیه اصفهان را به عهده داشته، خلف صالح اسلافی بودند که از مفاخر عالم علم و اسلام بوده‌اند، چنان مقتضی دیدم که به ایشان، مختصری در تجلیل از آن حوزه بزرگ و بزرگانی که در دورانهای مختلف آن را رهبری فرموده و وجودشان دوام‌بخش آن حوزه بوده یادآور این سوابق درخشان شده و آنرا با اشاره به ابعاد شخصیت آن مرحوم، به پایان برسانم.

امید است به مضمون عند ذکر الصالحین تنزل الرحمة، موجب نزول رحمت بر خودم و قرائت‌کنندگان و شنوندگان این کلمات شود.

حوزه علمیه اصفهان حدود چهار قرن است که از آن انوار علم و معارف اهل بیت، علیهم‌السّلام، در اشراق و لمعان است و جهان را روشن و منور ساخته است، بخصوص در عصر علامه بزرگ مجلسی، علیه‌الرحمة، این حوزه، مجدد دین و مذهب گردید و آثار اعلام اسلامی را که در زوایای خفا مانده بود، آشکار ساخت.

عصر مجلسی این امتیاز را داشت که موقعیت علوم اسلامی خالص را که قبل از آن بواسطه گرایش زاید از حاجت به علوم به اصطلاح عرفان و معقول رو به کاستی گذارده بود، تجدید کرد و اعتبار و منزلت برتر آن و جامعیت معارف اهل بیت، علیهم‌السّلام، را مبین و ثابت نموده و تخصص و تبحر در رشته‌های علوم اسلامی را وجهه همّت علما و محققان قرار داد و تفسیر و فقه و حدیث و علوم عقاید را بر اساس مبانی محکم کتاب و سنّت و احادیث آل محمّد، صلوات‌الله علیهم اجمعین، در همه مدارس و مباحث، متن و اصل مباحثات و تدریس و تصنیف قرار داد.