سلمان محمدی صلی‌الله علیه و آله استاندار مدائن صفحه 53

پیامبر (ص) را روی سر می‌گذارم و به درگاه خدا، ناله و نفرین سر می‌دهم.

سلمان می‌گوید:

من نزدیک فاطمه (س) بودم، نگرانی شدید او را مشاهده می‌کردم و نیز می‌دیدم دیوارهای مسجد به لرزه درآمده و نزدیک بود خراب شود. گفتم: ای بانوی من! صبر و مقاومت داشته باش، خداوند پدر تو را برای امّت رحمت قرار داده، تو نیز نفرین نکن که گرفتاری فراهم می‌شود. (1)

طبق روایت دیگری نیز علی (ع) فرمود: «سلمان! فاطمه (س) را آرام کن تا مبادا نفرین کند، زیرا مدینه زیر و رو می‌گردد». (2)

3. ناظر درد و رنج‌

در روایت دیگری که از امام صادق (ع) وارد شده، سلمان می‌گوید:

همراه رسول خدا (ص) برای نماز به مسجد می‌رفتم، چون مقابل خانه علی (ع) رسیدم، ناله‌ای شنیدم که از درد سر، گرسنگی و مجروح شدن دست به خاطر آسیاب‌کردن بلند بود، وقتی حلقه در را زدم، فضّه خدمت‌گزار گفت: کیست؟ جواب دادم: سلمان فرزند اسلام هستم. وقتی فضّه گفت: اندکی توقّف کن، چون فاطمه (س) پوشش کامل ندارد، من عبای خود را برای آن حضرت داخل خانه