سلمان محمدی صلی‌الله علیه و آله استاندار مدائن صفحه 82

6. ظلمات روز قیامت‌

جریر بن عبدالله بَجلی می‌گوید: از کنار درختی عبور می‌کردم، دیدم شخصی زیر آن خوابیده و پارچه‌ای را روی خود انداخته، امّا به خاطر گردش خورشید، آفتاب روی آن شخص تابیده بود، من پارچه را که کنار رفته بود، روی او کشیدم تا از حرارت آفتاب مصون بماند، در آن حال وی بیدار شد و من متوجّه شدم او سلمان است. پس از آنکه من منظور خود را خدمت‌رسانی اعلام کردم، وی به نصحیت پرداخت و گفت: ای جریر! در برابر خداوند مطیع و فروتن باش، زیرا هر کس در دنیا در برابر خداوند فروتن و تسلیم باشد، روز قیامت خداوند به او مقام بلندی خواهد داد. ای جَریر! آیا می‌دانی موجب ظلمات روز قیامت چیست؟

وقتی گفتم نمی‌دانم! سلمان گفت: «ظُلمُ النّاسِ بَعضُهُم بَعْضاً فِی الدّنیا» (1)؛ «ظلم و ستم‌کاری بعضی از مردم نسبت به دیگران در دنیا».

7. فردا شود پدید

امام صادق (ع) فرموده است: میان مردی (که به خاطر عربیت مغرور بود) با سلمان، گفت‌وگوی تندی واقع شد! آن مرد خطاب به سلمان گفت: تو کیستی، و من کیستم؟

سلمان که منظور مرد نژادپرست را فهمیده بود، با لحن حکیمانه‌ای