ساقی تشنه صفحه 11

ه) حامی الظَعِینة

در لغت عرب، ظعینة از ریشه ظَعَنَ(کوچ کرد) گرفته شده و به معنای زن هودج‌نشین (1)

است. این لقب نیز پس از واقعه عاشورا به حضرت داده شد و به معنای پشتیبان زنان هودج‌نشین است؛ چرا که دلگرمی زنان اهل حرم، به بازوی توانای عباس علیه السلام بود.

علاوه بر لقب‌های یاد شده، القاب ذیل برای آن حضرت آمده است: شهید (2)، عبد الصالح، مستجار(پشت و پناه)، فادی(فداکار)، ضَیغَم(شیر)، مُؤثر(ایثارگر)، ظَهر الولایة(پشتیبان ولایت)، طیار (3)، اکبر (4)، مواسی(ایثار کننده)، واقی(پاسدار)، ساعی (5)(تلاشگر)، صدّیق(راست‌گفتار و درست‌کردار)، بَطَل(گُرد)، اطلس(چابک و شجاع: در لغت به معنای رنگارنگ یا دو رنگ بوده (6) و کنایه از فرد زیرک و چابک است)، حامل اللّواء(پرچمدار) (7)، صابر، مجاهد، حامی، ناصر. (8)

1- آذرتاش آذرنوش، فرهنگ معاصر، ص 213
2- سید بن طاووس، مصباح الزائر، صص 245- 249؛ بحار الأنوار، ج 98، صص 222- 227
3- بطل العلقمی، ج 2، ص 108
4- بطل العلقمی، ج 2، ص 72؛ مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 305
5- سه لقب اخیر در زیارت ناحیه مقدسه آمده است
6- لسان العرب، ج 6، ص 135
7- مناقب آل ابی طالب، ج 4، ص 108؛ بحار الأنوار، ج 45، ص 40؛ بطل‌العلقمی، ج 2، ص 12
8- سید بن طاووس، إقبال الاعمال، ص 334؛ بحار الأنوار، ج 98، ص 364؛ مصباح الزائر، ص 351