ساقی تشنه صفحه 32

4. پشتیبانی از امام و شعارهای عاشورا

از جمله تلاش‌های حضرت عباس علیه السلام در کربلا، حمایت از ولایت و لبیک گفتن به دستورهای امام بود.

در غروب روز تاسوعا (1) یا در شب عاشورا، امام اصحاب خود را جمع کرد و پس از حمد و سپاس پروردگار، فرمود:

همانا من یارانی با وفاتر از یاران خود نمی‌شناسم و خاندانی نیکوتر و مهربان‌تر از خاندان خود سراغ ندارم.

پس خدا شما را به خاطر [یاری نمودن] من پاداش نیکو دهد. بدانید که من [فردا را] روز آخر زندگی‌مان به خاطر اینان(دشمن) می‌دانم و به شما اجازه می‌دهم که همگی آزادانه بازگردید و از من، بر گردن شما چیزی نیست. این تاریکی شب که شما را در برگرفته، مرکب خود کنید(از تاریکی شب استفاده نمایید).

حضرت عباس علیه السلام بی‌درنگ برخاست و مصمم پاسخ داد:

لِمَ نَفعَلُ ذَلِکَ؟ لِنَبْقِیَ بَعْدَکَ؟ لا ارانَا اللَّهُ ذَلِکَ ابَداً. (2)

چرا چنین کنیم؟ آیا برای اینکه پس از تو زنده بمانیم؟