اباالفضل العباس علیه السلام جلد 1 صفحه 32

عبدالمطلب علیه السلام او را از این کار منع کرده و به او فرمود: که او (پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ) دارای شأنی رفیع و منزلتی والاست.

-1

حضرت عبدالمطلب علیه السلام یکی از اوصیاء و انبیاء الهی بود، وی کتب آسمانی را مطالعه می کرد، حضرت ابوطالب علیه السلام خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله عرض کرد: پدرم (عبدالمطلب) تمام کتب آسمانی را قرائت می کرد و همواره می فرمود: از نسل من پیامبری ظهور خواهد کرد، و من علاقه مندم که زمان وی را درک کنم و به او ایمان آورم، و هر کس از اولاد من در آن زمان باشد باید به او ایمان آورد. (2)

امیرالموءمنین علی بن ابی طالب علیهماالسلام می فرمود:

و اللّه ما عبد أبی، و لا جدی عبدالمطلب، و لا عبد مناف، و لا هاشم صنما، و انما کانوا یعبدون اللّه و یصلون الی البیت، علی دین ابراهیم، متمسکین به؛

یعنی: قسم به خدا پدر و جد من عبدالمطلب و عبد مناف و هاشم بت نپرستیده و فقط خدای تعالی را می پرستیدند و به سوی خانه خدا نماز می گزاردند و به آئین ابراهیم علیه السلام متدین بودند. (3)

هاشم

ایشان نیز از برتری و اهمیت خاصی در نزد قریش و سایر اعراب برخوردار بود و همه مردم به فضل و کمال او معترف بودند، ایشان در زمان حج نیز طبق سنت پدرش، حجّاج را اطعام می نمود.

در یکی از سال ها که قحطی آمده و زندگی بر قریش سخت شده بود، هاشم به شام

1- سیره حلبیه جلد: 1 صفحه: 129.
2- بحارالانوار جلد: 9 صفحه: 31.
3- کمال الدین صفحه: 104.