اباالفضل العباس علیه السلام جلد 1 صفحه 333

به سلامت به در برید از تاریکی شب استفاده نمایید و بروید.(1)

هر یک از شما دست یکی از خاندان مرا بگیرد و در این سیاهی شب متفرق شود و به جایگاه و شهرهای خود برود تا خداوند برای شما گشایش فرماید، این جمعیت تنها مرا می طلبند و وقتی به من دست یافتند با دیگری کاری ندارند.(2)

حضرت سکینه علیها السلام دختر امام حسین علیه السلام می فرماید: در شب عاشورا میان خیمه خود نشسته بودم، هنگامی که صدای پدرم را شنیدم نزدیک شدم، پس از تمام شدن سخنان پدر بزرگوارم می دیدم که جمعیت ده نفر و بیست نفر می رفتند و از همه آنها جمعیت قلیلی باقی ماند، پدرم سر مبارکش را پائین انداخته بود، من سر به آسمان برداشتم و گفتم: خدایا شاهد باش این ها ما را تنها گذاشتند و رفتند، خدایا آنان را مخذول نما و فقر و بدبختی نصیب شان فرما.(3)

وفاداری اصحاب حضرت سیدالشهداء علیهم السلام در شب عاشورا

وقتی خطبه حضرت به اتمام رسید، و رفتنی ها رفتند، برادران و فرزندان و برادر زادگان آن حضرت و دو فرزند عبداللَّه بن جعفر عرض کردند:

لم نفعل ذلک؟ لنبقی بعدک؟ لا أرانا اللَّه ذلک أبدا.

یعنی: برای چه این کار را بکنیم؟ برای این که بعد از تو بمانیم، هرگز خداوند چنین چیزی را به ما نشان ندهد.

در این هنگام حضرت اباالفضل العبّاس علیه السلام در حالی که از شدت غیرت و محبت

1- مجالس عاشورا صفحه: 249 الی 250
2- نفس المهموم صفحه: 205
3- معالی السبطین صفحه: 209