اباالفضل العباس علیه السلام جلد 2 صفحه 123

گفت: فرزند حضرت علی علیه السلام عملدار کربلاء حضرت اباالفضل العبّاس علیه السلام است ولی باید نذر کنی و با اخلاص و اعتقاد در خانه او بروی، ما شیعه ها او را باب الحوائج می نامیم و در مشکلات سخت به او پناه می بریم، من هم چون به شدت دوست داشتم بچه دار بشوم، نذر کرده و گفتم: ای اباالفضل، اگر دوست من راست می گوید که تو باب الحوائجی و در گرفتاری ها به فریاد درماندگان می رسی به درگاه تو آمدم، من بچه می خواهم، از خدا برایم فرزندی بگیر تا زنده ام سالی یک گونی بزرگ شکر به مجلس عزاداریت تقدیم می کنم.

به حمدلله چند سال است که خدا به برکت حضرت اباالفضل العبّاس علیه السلام شما به من پسری داده است و پس از آن هر ساله به نذر خود وفا می کنم. بعد با خنده گفت: شما خیال می کنید باب الحوائج فقط برای شما شیعه هاست؟!

گفتم: پس چرا با دیدن این کرامت شیعه نمی شوی؟

گفت: چون در آن صورت همه بستگانم با من دشمن خواهند شد؛ شیعه شدن جرأت می خواهد، و من نمی توانم.

کرامت هشتاد و هفتم:

از جناب حجه الاسلام و المسلمین آقای شیخ سعید سعیدی چنین نقل شده:

در سال 1376 هجری شمسی مصادف با محرم الحرام 1418 هجری قمری توفیقی نصیب این حقیر شد که به مدت دو ماه محرم و صفر، برای انجام وظیفه تبلیغی به کشور عمّان سفر کنم و آنجا در شهری به نام خابوره که حدود 170 کیلومتری مسقط؛ پایتخت عمّان قرار دارد مستقر شوم.

گفتنی است با وجود این که شیعیان به طور کلی در آن کشور و به ویژه آن شهر در