غدیر در سیره حضرت ابوالفضل علیه السلام صفحه 11

چهره درخشان قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام جلد اول

بخش 8 ص22

وارث غدیر

اطاعت از وارث غدیر

مدال افتخار از لسان رئیس مذهب

امام صادق علیه السلام در زیارت عموی خود می فرماید:

السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ سَلَّمَ

سلام بر تو ای بنده شایسته فرمانبر خدا و رسول خدا،و امیر مؤمنان و حسن و حسین(درود خدا بر آنان باد)،

(کلیات مفاتیح الجنان،زیارت حضرت عباس علیه السلام)

اطاعت در روز عاشورا

چون آن جناب، تنهایی برادر خود را دید به خدمت برادر آمده عرض کرد: ای آقای من! آیا رخصت می فرمایی که جان خود را فدای تو گردانم؟

حضرت از استماع سخن جان سوز او به گریه آمد و گریه سختی نمود، پس فرمود: ای برادر! تو صاحب لوای منی چون تو نمانی کس با من نماند.

أبو الفضل علیه السّلام عرض کرد: سینه ام تنگ شده و از زندگانی دنیا سیر گشته ام و اراده کرده ام که از این جماعت منافقین خون خواهی خود کنم.

حضرت فرمود: پس الحال که عازم سفر آخرت گردیده ای، پس طلب کن از برای این کودکان کمی از آب، پس حضرت عبّاس علیه السّلام حرکت فرمود و در برابر صفوف لشکر ایستاد و لوای نصیحت و موعظت افراشت و هر چه توانست پند و نصیحت کرد. کلمات آن بزرگوار اصلا در قلب آن سنگ دلان اثر نکرد.

لاجرم حضرت عبّاس علیه السّلام به خدمت برادر شتافت و آنچه از لشکر دید به عرض برادر رسانید،و به سوی شریعه حرکت نمود.