غدیر در سیره حضرت ابوالفضل علیه السلام صفحه 47

عمر سعد گفت: به خدا سوگند! اگر می دانستم آنان دست به چنین کاری می زنند، امشب را به آنان مهلت نمی دادم و سپس به مردی دستور داد خود را به حسین علیه السّلام برساند به گونه ای که صدایش را بشنود و اعلان کند که: شما را تا فردا مهلت دادیم، اگر تسلیم شدید شما را نزد ابن زیاد خواهیم برد و اگر سر برتافتید، دست از شما برنخواهیم داشت.

سلحشوران طف، ترجمه إبصار العین ،ص:74

مدح تو این بس که شه ملک جان شاه شهیدان و امام زمان

گفت به تو گوهر والا نژاد جان برادر به فدای تو باد!

امام سجادعلیه السلام

از امام زین العابدین علیه السّلام روایت شده که آن حضرت روزی چشمش به عبید اللّه فرزند عباس بن علی علیه السّلام افتاد، اشک از چشمانش جاری شد و سپس فرمود:

«ما من یوم أشدّ علی رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله و سلّم من یوم احد، قتل فیه عمّه حمزه بن عبد المطّلب أسد اللّه و أسد رسوله، و بعده یوم موته، قتل فیه ابن عمّه جعفر بن أبی طالب، و لا یوم کیوم الحسین علیه السّلام ازدلف إلیه ثلاثون ألف رجل. یزعمون أنّهم من هذه الامّه، کل یتقرّب إلی اللّه عزّ و جلّ بدمه، و هو یذکّر هم باللّه فلا یتّعظون حتی قتلوه بغیا و ظلما و عدوانا».

«بر رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم روزی دشوارتر از روز احد وارد نشد که در آن عمویش حضرت حمزه بن عبد المطّلب شیر خدا و رسول او، به شهادت رسید و پس از آن، روز موته که پسر عمویش جعفر بن أبی طالب، شربت شهادت نوشید و روزی مصیبت بارتر از روز شهادت حسین وجود ندارد؛ سی هزار مرد جنگی که ادعای مسلمانی داشتند بر او حمله ور شدند، هر یک از آنان با ریختن خون آن حضرت، در پی تقرّب به خدای عزّ و جلّ بود، حسین علیه السّلام آنان را پند و موعظه می کرد ولی پذیرا نمی شدند، تا سرانجام از سر جور و جفا و دشمنی، وی را به شهادت رساندند».