- اشتیاق دیدار برادر و وارث غدیر 1
- تبلیغ غدیر 1
- ولادت 3
- زندگی نامه 3
- شرافت خانوادگی 3
- مادر 4
- رحلت 4
- فضائل 6
- مقام شفاعت 6
- مقام صبر 7
- صفت عالمه 8
- تدفین توسط ولی خدا 9
- شرافت و قداست محل دفن 10
- کریمه اهل بیت علیهم السلام 11
- صفت محدثه 13
- اشاره 13
- محدثه 13
- دوستی آل محمد علیهم السلام 14
- حدیث غدیر و منزلت 14
- محبّان حضرت علی علیه السلام 15
- قم مرکز شیعیان 15
- از زبان امام رضا علیه السلام 17
- زیارت 17
- از زبان امام صادق علیه السلام 17
- ثواب زیارت 17
- از زبان امام جواد علیه السلام 18
- متن زیارت نامه 18
- فرازهایی از زیارت نامه 20
- وجه تسمیه قم 20
- دختر امام،خواهر امام،عمه امام 20
- مقام شفاعت 20
- وصف شهر قم از منظر اهل البیت علیهم السلام 20
- اهل قم ،اهل ولایت اهل البیت علیهم السلام 20
- سه در از درهای بهشت 21
- عش آل محمد علیهم السلام 21
- رحمتهای خدا بر اهل فم 21
- خاک قم مقدس است 21
- اگر قم نبود دین گم میشد 22
- قم معدن علم وفضیلت 22
- پنا ه ببرید به قم 22
- اشعار 23
- پیامک 27
مردمان شهر ساوه در زمان ما از شیعیان شیفته و موالیان پاک باخته خاندان عصمت و طهارت هستند، ولی در آن ایام از دشمنان سرسخت اهلبیت بودند. از این رو هنگامی که موکب حضرت معصومه علیها السلام و همراهانش به ساوه رسید، مردم ساوه به آن ها حمله ور شدند و جنگ سختی درگرفت و همه برادران و برادرزادگان حضرت معصومه علیها السلام به شهادت رسیدند.هنگامی که حضرت معصومه علیها السلام آن کانون مهر و صفا جسدهای غرفه به خون و پیکرهای قطعه قطعه شده 23 تن از عزیزان خود را نقش بر زمین دید، به شدت محزون شد و در اثر این مصائب جانکاه به شدت بیمار گردید.(2)
اهالی قم از روز نخست با محبت خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام خو گرفته بودند و اسلام را از اول همراه با ولایت امیرمؤمنان علیه السلام پذیرفته بودند و هرگز در برابر غاصبان فدک خضوع نکرده بودند، هنگامی که از این فاجعه دلخراش آگاه شدند، به ساوه رفتند و حضرت معصومه علیها السلام را با احترام تمام به قم آوردند.
بر اساس تاریخی که ما برگزیدیم، روز 23 ربیع الاول 201 ه . کجاوه حامل حضرت معصومه علیها السلام در میان استقبال پرشور مردم قم وارد این سرزمین شد.
موسی بن خزرج بزرگ اشعری های قم، شخصاً زمام ناقه را به دوش می کشید و عده فراوانی پیاده و سواره گرداگرد کجاوه در حرکت بودند، تا در محلی که امروز میدان میر نامیده می شود، ناقه حامل آن حضرت زانو به زمین زد، و این افتخار بزرگ نصیب موسی بن خزرج شد که هفده روز میزبان کریمه اهلبیت باشد.