(ترجمه و شرح قصیده عقیلة اتراب القصائد فی اسنی المقاصد(گنجینه بهارستان 2 صفحه 17

و قل مسکین عن خلف و هود بها و ذی و یونس الاولی سحر خبرا «1»

و بگوی مساکین «2» از خلاف و سوره هود به او و این سوره یعنی مائده و یونس اوّل ساحر «3» آزمود.

و سارعوا الواو مکّیّ عراقیّة و با و بالزّبر الشّامی فشا خبرا

و سارعوا «4» و او مکّی است و عراقی است. و بای و بالزّبر «5» در مصحف شامی فاش شد از روی خبر. «6»

و بالکتاب و قد جاء الخلاف به و رسم شام قلیلا منهم کثرا

و بالکتاب «7» به زیاده، و آمده است خلاف به این باء. و نوشتن شام إلّا قلیلا منهم «8» در سوره نساء غالب شد.

و رسم و الجار ذا القربی بطائفة من العراق عن القرّاء قد ندرا

و نوشتن و الجار ذا القربی «9» به فتح ذال و الف بعد از او به گروهی از عراق از قرّاء به درستی غریب شد. «10»

مع الإمام و شام یرتدد مدنی و قبله و یقول بالعراق یری

با امام یعنی مصحف عثمان و مصحف شام یرتدد به دو دال مصحف مدنی است.

و پیش از او و یقول «11» به مصحف عراق دیده می‌شود.

و بالغداة معا بالواو کلّهم و قل معا فرقوا بالحذف قد عمرا __________________________________________________

(1). ق و ض: خبرا.
(2). مائده/ 95.
(3). مائده/ 110؛ یونس/ 76؛ هود/ 7.
(4). آل عمران/ 133.
(5). آل عمران/ 184.
(6). ح: یعنی در مصحف مکی و عراقی به واو است و در مدنی و شامی بی‌واو ه.
(7). آل عمران/ 184.
(8). نساء/ 66.
(9). نساء/ 36.

(10). ح: یعنی بعضی از مصحف‌های عراق ذا القربی نوشته است و بعضی از رواة آن [را] انکار کرده‌اند و گفته‌اند که آن شاذ و نادر است ه.

(11). مائده/ 53.