- اشاره 1
- مقدّمه مصحّح 2
- شرح حال شاطبی 2
- آثار شاطبی 3
- درباره قصیده عقیلة الاتراب 3
- نسخه مورد استفاده 4
- شیوه تصحیح 4
- اشاره 6
- متن 6
- باب الإثبات و الحذف و غیرهما مرتّبا علی السّور من سورة البقر إلی الأعراف [باب نوشتن و انداختن و جز آندو] ترتیب کرده شده بر سورهها از سوره بقره تا اعراف 14
- و من سورة الأعراف إلی سورة مریم و از سوره اعراف تا سوره مریم 18
- و من سورة مریم علیها السّلام إلی سورة ص و از سوره مریم علیها السّلام تا سوره ص 23
- و من سورة ص إلی آخر القرآن و از سوره ص تا آخر قرآن 26
- باب الحذف فی کلمات یحمل علیها أشباهها باب انداختن حرف در کلمهها [یی که قیاس کرده میشود بر وی مانندهای وی 31
- باب من الزّیادة باب از زیادت 41
- باب حذف الیاء و ثبوتها باب انداختن یاء و ثابت بودن او 42
- باب ما زیدت فیه الیاء باب آنچه زیاده کرده شد در وی یاء 48
- باب حذف الواو و زیادتها باب انداختن واو و زیاده او 49
- باب حروف من الهمز وقعت فی الرّسم علی غیر قیاس 50
- باب حروفی که از همز افتاده است در رسم مصحف بر غیر قیاس 51
- باب رسم الألف واوا باب نوشتن الف واو 55
- باب رسم بنات الیاء و الواو باب یعنی الفهایی که منقلب با واو است، نوشتن دختران یاء و واو 56
- باب حذف إحدی اللامّین باب انداختن یکی از دو لام 59
- باب المقطوع و الموصول 59
- باب قطع أن لا و إن ما 60
- باب قطع من ما و نحو من مال و وصل ممّن و ممّ 60
- باب [قطع عن من و [وصل ألّن 61
- باب [قطع أم من 61
- باب [قطع عن ما و فإن لم و أمّا 62
- باب فی ما و إنّ ما 62
- باب أنّ ما و لبئس ما و بئس ما 63
- باب [قطع کلّ ما باب [بریدن کلّ ما 64
- باب قطع حیث ما و وصل أینما 64
- باب [وصل لکیلا باب [پیوستن لکیلا 65
- باب [قطع یوم هم و [وصل و یکأنّ باب [بریدن یوم هم و [پیوستن و یکأنّ 65
- باب [قطع مال باب [بریدن مال 65
- باب هاء التّأنیث الّتی کتبت تاء بابت هاء تأنیث آنکه نوشته شد تای دراز 66
- باب المضافات إلی الأسماء الظّاهرة و المفردات باب هاهای تأنیث اضافت کرده شده به سوی اسماء ظاهره و هاهای تأنیث مفرد 66
- باب [وصل ولات باب [پیوستن ولات 66
- باب المفردات و المضافات المختلف فی جمعها باب هاهای تأنیث مفردها و اضافت کرده شدهها اختلاف کرده شد در جمله او «18» 68
مقدّمه مصحّح
شرح حال شاطبی
قاسم بن فیرّه «1» بن ابی القاسم بن خلف «2» بن احمد رعینی شاطبی، مقری، مفسّر، محدّث و ادیب معروف اندلس در قرن ششم هجری است. اکثر مورّخان کنیه او را ابو محمّد و برخی ابو القاسم گفتهاند. «3» در رساله حاضر نام وی ابو القاسم احمد بن خلف بن فیرّه آمده است.
شاطبی در اواخر سال 538 ه. ق در شهر شاطبه بهدنیا آمد. وی در سال 572 به مصر رفت و در مدرسه قاضی فاضل به اقراء و تدریس قرائات و نحو و لغت عرب پرداخت. «4» گویند وی صحیح بخاری و صحیح مسلم و موطّأ را از حفظ تصحیح میکرد. «5»
از زهد و تقوی و حالات عرفانی شاطبی مطالب زیادی نقل کردهاند. سخاوی شاگرد او در اینباره میگوید:
«روزی در مسجد جامع مصر با او صحبت میکردم. به او گفتم: میگویند در این
__________________________________________________
(1). فیرّه در زبان لاتینی که زبان غیر عربزبانان اندلس بوده به معنی آهن است.
(2). برخی ابی القاسم بن خلف نقل کردهاند. (ر. ک: روضات الجنّات، ج 6، ص 32).
(3). ر. ک: وفیات الأعیان، ج 3، ص 73.
(4). ر. ک: همان، ج 3، ص 72. و التّکملة لکتاب الصّلة، ج 4، ص 73.
(5). ر. ک: وفیات الأعیان، ج 3، ص 71.