(ترجمه و شرح قصیده عقیلة اتراب القصائد فی اسنی المقاصد(گنجینه بهارستان 2 صفحه 23

و فی خراجا معا و الرّیح خلفهم و کلّهم فخراج فی الثّبوت قرا

و در خراجا «1» با هم یعنی در الکهف و قد افلح، و الرّیاح «2» در سوره ابراهیم خلاف ایشان است. و همه قرّاء [فخراج «3»] در ثابت‌بودن الف جست‌وجوی کرد.

کلّ بلا یاء آتونی و مکّننی مکّ و منها عراق بعد خیرا أری

همه بی‌یاء است آتونی «4» یعنی در همه مصحف‌ها، و مکّننی «5» مکّی است یعنی در مصحف مکّه به دو نون است و منها «6» در مصحف عراق بعد از خیرا «7» نمود. «8»

و من سورة مریم علیها السّلام إلی سورة ص و از سوره مریم علیها السّلام تا سوره ص‌

خلقت و اخترت حذف الکلّ و اختلفوا بلا تخف نافع تسّقط اقتصرا

خلقتک «9» و اخترتک «10» انداختن همه و اختلاف کردند در لا تخف «11». نافع تسّاقط «12» را کوتاه کرد یعنی بی‌الف روایت کرد «13»

یسرعون جذاذا عنه و اتّفقوا علی حرام هنا و لیس فیه مرا

یسارعون «14»، جذاذا «15» از نافع و اتّفاق کردند بر حرام «16» اینجا یعنی در اقترب و نیست در وی خلاف.

__________________________________________________
(1). کهف/ 94؛ مؤمنون/ 72.
(2). کهف/ 45.
(3). مؤمنون/ 72.
(4). کهف/ 96.
(5). کهف/ 95.
(6). نافع و ابن کثیر و ابن عامر و ابو جعفر منهما و بقیّه منها خوانده‌اند.
(7). کهف/ 36.
(8). ح: یعنی در مصحف عراق منها و در باقی منهما با میم است ه.
(9). مریم/ 9.

(10). طه/ 13.

(11). طه/ 21.

(12). مریم/ 25.

(13). ح: یعنی الف در همه مصحف‌ها افتاده است و از این صورت خلقتک و اخترتک می‌توان خواند ه.

(14). انبیاء/ 90.

(15). انبیاء/ 58.

(16). انبیاء/ 95.