(ترجمه و شرح قصیده عقیلة اتراب القصائد فی اسنی المقاصد(گنجینه بهارستان 2 صفحه 31

و لؤلؤا کلّهم فی الحجّ و اختلفوا فی فاطر و بثبت «1» نافع نصرا

و لؤلؤا «2» به الف خواندند همه قرّاء در سوره حج و اختلاف کردند در فاطر و [به اثبات «3» نافع یاری کرد.

و فی الإمام سواه قیل ذو ألف و قیل فی الحجّ و الإنسان بصر أری

و در مصحف عثمان جز آنچه در فاطر است گفته شد خداوند الف است. و گفته شد در حج و سوره انسان بصر نمود.

للکوف و المدنی فی فاطر ألف و الحجّ لیس عن القرّاء فیه مرا

برای کوفی و مدنی در فاطر الف است. و حج نیست از قرّاء در وی خلاف.

و زید للفصل و للهمز صورته و الحذف فی نون تأمنّا وثیق عرا

و زیاده کرده شد برای فصل یاء برای همز صورت الف. «4» و انداختن در نون تأمنّا «5» استوار برهنگی است یعنی به یک نون است و از نون دوّم برهنه است.

باب الحذف فی کلمات یحمل علیها أشباهها باب انداختن حرف در کلمه‌ها [یی که قیاس کرده می‌شود بر وی مانندهای وی‌

و هاک فی کلمات حذف کلّهم و احمل علی الشّکل کلّ الباب معتبرا

و بگیر در کلماتی انداختن همه را و حمل کن یعنی قیاس کن بر همان شکل همه باب

__________________________________________________
(1). س: بیّنت.
(2). حج/ 23؛ فاطر/ 33؛ انسان/ 19.
(3). س: بیّنت.
(4). ح: ابو عمرو گفت: اثبات الف کردند در لؤلؤا در حال خفض چنانکه زیادت کردند در مانند قالوا و کانوا و آنجا الف زیادت کردند برای فصل میان فعل که مسند به اسم ظاهر باشد و میان فعل که مسند به ضمیر بود و در لؤلؤا اگرچه مسند نیست لیکن مانند مسند است از این‌روی که واو نیز در طرف است چنانکه آن. پس لاجرم اینجا نیز به سبب مانندبودن به مسند الف زیادت کردند. معنی زید بتفصیل این است ه.
(5). یوسف/ 11.