(ترجمه و شرح قصیده عقیلة اتراب القصائد فی اسنی المقاصد(گنجینه بهارستان 2 صفحه 40

للدّار و أتوا و فأتوا و اسئلوا «1» فسلوا «2» فی شکلهنّ و بسم اللّه نل یسرا

للدّار «3» همزه وصل افتاده است و أتوا «4»، و فأتوا «5»، [و سئلوا «6»، فسئلوا «7»] «8» اندازید الف را در مانند ایشان و بسم اللّه بیاب آسانی را. «9»

و زد بنوا ألفا فی یونس ولدی فعل الجمیع و واو الفرد کیف جری

و زیاده کن بنوا «10» را الف در یونس و نزد فعل جمع همچو قالوا، نصروا «11»، کفروا، و واو فرد همچو یرجوا «12»، و یدعوا «13» چگونه گذرد.

جاؤ و باؤ احذفوا فاؤ سعو «14» بسبأ عتو عتوّا و قل تبوّء و أخرا

جاؤ «15» و باؤ «16» بیندازید الف را، فاؤ «17»، سعو «18» به سوره سبأ عتو عتوّا «19» و بگوی تبوّء و الدّار «20» در حالی که آخرهایند.

__________________________________________________
(1). س: فاسئلوا.
(2). س: و سئلوا.
(3). انعام/ 32.
(4). بقره/ 189.
(5). بقره/ 223؛ آل عمران/ 93؛ یونس/ 38؛ هود/ 13؛ انبیاء/ 61؛ قصص/ 49؛ صافّات/ 157؛ دخان/ 36.
(6). نساء/ 32؛ ممتحنه/ 10. ابن کثیر و کسائی و خلف وسلوا و بقیّه و اسألوا خوانده‌اند.
(7). نحل/ 43؛ انبیاء/ 7. ابن کثیر و کسائی و خلف فسلوا و بقیّه فاسألوا خوانده‌اند.
(8). س: فاسئلوا و سئلوا.
(9). ح: اصل در فأتوا و و أتوا آن بود که به دو الف نوشته شود یک الف صورت همزه و یک الف وصل امّا چون واو و فاء درآمدند همزه وصل از لفظ افتاد و صورت او از خط نیز افتاد ه.

(10). یونس/ 90.

(11). انفال/ 72 و 74.

(12). کهف/ 110؛ عنکبوت/ 5؛ احزاب/ 21؛ زمر/ 9؛ ممتحنه/ 6.

(13). بقره/ 221؛ یونس/ 25؛ حج/ 12 و 13؛ فاطر/ 6؛ زمر/ 8؛ احقاف/ 5؛ انشقاق/ 11.

(14). س:+ ا.

(15). آل عمران/ 184؛ اعراف/ 116؛ یوسف/ 16 و 18؛ نور/ 11 و 13؛ فرقان/ 4؛ نمل/ 84؛ حشر/ 10.

(16). بقره/ 61 و 90؛ آل عمران/ 112.

(17). بقره/ 226.

(18). سبأ/ 5.

(19). فرقان/ 21.

(20). حشر/ 9.