(ترجمه و شرح قصیده عقیلة اتراب القصائد فی اسنی المقاصد(گنجینه بهارستان 2 صفحه 48

و المنشآت «1» به او یاء است بی‌الف. و در هجای مصحف از غازی چنان دیده می‌شود.

باب ما زیدت فیه الیاء باب آنچه زیاده کرده شد در وی یاء

أو من ورائ حجاب زید یاه و فی تلقائ نفسی و من آنائ لا عسرا

أو من ورائ حجاب «2» زیاده کرده شد یاء او و در تلقائ نفسی «3» [و] و من آنائ «4» نیست دشوار.

و فی و إیتائ ذی القربی بأییکم بأیید إین مات مع إین متّ طب عمرا

و در و إیتائ ذی القربی «5»، بأییکم المفتون «6» به دو یاء، بأیید «7» به دو یاء، أفإین مات «8» به یاء با أفإین متّ «9» به یاء خوش شو از روی عمر.

من نبائ المرسلین ثمّ فی ملإ إذا أضیف إلی إضمار من سترا

من نبائ المرسلین «10» بعد از آن در ملإ هر جا که اضافت کرده شود به سوی ضمیر آن‌که پوشیده شد. «11»

لقائ فی الرّوم للغازی و کلّهم بالیا بلا ألف فی اللّاءی قبل تری «12»

لقائ «13» در روم دو جای برای غازی به یاء روایت کرده شد و همه قرّاء به یاء بی‌الف

__________________________________________________
(1). الرّحمن/ 24.
(2). شوری/ 51.
(3). یونس/ 15.
(4). طه/ 130.
(5). نحل/ 90.
(6). قلم/ 6.
(7). ذاریات/ 47.
(8). آل عمران/ 144.
(9). انبیاء/ 34.

(10). انعام/ 34.

(11). ح: یعنی وقتی که مضاف به ضمیر بود همچو ملائه [اعراف/ 103؛ یونس/ 75؛ هود/ 97؛ مؤمنون/ 46؛ قصص/ 32؛ زخرف/ 46] و ملائهم [یونس/ 83] یاء است ه.

(12). س: یری.

(13). روم/ 8 و 16.