- اشاره 1
- مقدّمه مصحّح 2
- شرح حال شاطبی 2
- آثار شاطبی 3
- درباره قصیده عقیلة الاتراب 3
- نسخه مورد استفاده 4
- شیوه تصحیح 4
- اشاره 6
- متن 6
- باب الإثبات و الحذف و غیرهما مرتّبا علی السّور من سورة البقر إلی الأعراف [باب نوشتن و انداختن و جز آندو] ترتیب کرده شده بر سورهها از سوره بقره تا اعراف 14
- و من سورة الأعراف إلی سورة مریم و از سوره اعراف تا سوره مریم 18
- و من سورة مریم علیها السّلام إلی سورة ص و از سوره مریم علیها السّلام تا سوره ص 23
- و من سورة ص إلی آخر القرآن و از سوره ص تا آخر قرآن 26
- باب الحذف فی کلمات یحمل علیها أشباهها باب انداختن حرف در کلمهها [یی که قیاس کرده میشود بر وی مانندهای وی 31
- باب من الزّیادة باب از زیادت 41
- باب حذف الیاء و ثبوتها باب انداختن یاء و ثابت بودن او 42
- باب ما زیدت فیه الیاء باب آنچه زیاده کرده شد در وی یاء 48
- باب حذف الواو و زیادتها باب انداختن واو و زیاده او 49
- باب حروف من الهمز وقعت فی الرّسم علی غیر قیاس 50
- باب حروفی که از همز افتاده است در رسم مصحف بر غیر قیاس 51
- باب رسم الألف واوا باب نوشتن الف واو 55
- باب رسم بنات الیاء و الواو باب یعنی الفهایی که منقلب با واو است، نوشتن دختران یاء و واو 56
- باب حذف إحدی اللامّین باب انداختن یکی از دو لام 59
- باب المقطوع و الموصول 59
- باب قطع من ما و نحو من مال و وصل ممّن و ممّ 60
- باب قطع أن لا و إن ما 60
- باب [قطع أم من 61
- باب [قطع عن من و [وصل ألّن 61
- باب [قطع عن ما و فإن لم و أمّا 62
- باب فی ما و إنّ ما 62
- باب أنّ ما و لبئس ما و بئس ما 63
- باب [قطع کلّ ما باب [بریدن کلّ ما 64
- باب قطع حیث ما و وصل أینما 64
- باب [وصل لکیلا باب [پیوستن لکیلا 65
- باب [قطع یوم هم و [وصل و یکأنّ باب [بریدن یوم هم و [پیوستن و یکأنّ 65
- باب [قطع مال باب [بریدن مال 65
- باب هاء التّأنیث الّتی کتبت تاء بابت هاء تأنیث آنکه نوشته شد تای دراز 66
- باب المضافات إلی الأسماء الظّاهرة و المفردات باب هاهای تأنیث اضافت کرده شده به سوی اسماء ظاهره و هاهای تأنیث مفرد 66
- باب [وصل ولات باب [پیوستن ولات 66
- باب المفردات و المضافات المختلف فی جمعها باب هاهای تأنیث مفردها و اضافت کرده شدهها اختلاف کرده شد در جمله او «18» 68
باب [قطع عن ما و فإن لم و أمّا
بالقطع عن ما نهوا عنه و بعد فإن لم یستجیبوا لکم فصل و کن حذرا
به قطع است یعنی جدا است عن ما نهوا عنه «1» و بعد از آن فإن لم یستجیبوا لکم «2» پس پیوسته نویس و باش ترسنده از خطاکردن و خلافکردن رسم.
و اقطع سواه و ما المفتوح همزته فاقطع و أمّا فصل بالفتح قد نبرا
و جدا نویس جز او را یعنی در قصص فإن لم یستجیبوا لکم «3». و آنچه مفتوح است همزه او چنانکه أن لم یکن ربّک «4» و أن لم یره «5» پس جدا کن. و أمّا را پس بپیوند در حالی که مفتوح است همزه او همچو أمّا اشتملت «6» و أمّا یشرکون «7» «8» به درستی برداشته شد.
باب فی ما و إنّ ما
فی ما فعلن اقطعوا الثّانی لیبلوکم فی ما معا ثمّ فی ما أوحی اقتفرا
فی ما فعلن را جدا کنید یعنی فی از ما دوّم را یعنی فی ما فعلن فی أنفسهنّ من معروف «9». لیبلوکم فی ما «10» با هم یعنی در انعام و عقود، بعد از آن فی ما أوحی «11» پیروی کرده شد.
فی النّور و الأنبیا و تحت صاد معا و فی إذا وقعت و الرّوم و الشّعرا __________________________________________________
(1). اعراف/ 166.
(2). هود/ 14.
(3). قصص/ 50.
(4). انعام/ 131.
(5). بلد/ 7.
(6). انعام/ 143 و 144.
(7). س: تشرکون. ابو عمرو و عاصم و یعقوب یشرکون و بقیّه تشرکون خواندهاند.
(8). نمل/ 59.
(9). بقره/ 240.
(10). مائده/ 48؛ انعام/ 165.
(11). انعام/ 145.