- اشاره 1
- مقدّمه مصحّح 2
- شرح حال شاطبی 2
- آثار شاطبی 3
- درباره قصیده عقیلة الاتراب 3
- نسخه مورد استفاده 4
- شیوه تصحیح 4
- اشاره 6
- متن 6
- باب الإثبات و الحذف و غیرهما مرتّبا علی السّور من سورة البقر إلی الأعراف [باب نوشتن و انداختن و جز آندو] ترتیب کرده شده بر سورهها از سوره بقره تا اعراف 14
- و من سورة الأعراف إلی سورة مریم و از سوره اعراف تا سوره مریم 18
- و من سورة مریم علیها السّلام إلی سورة ص و از سوره مریم علیها السّلام تا سوره ص 23
- و من سورة ص إلی آخر القرآن و از سوره ص تا آخر قرآن 26
- باب الحذف فی کلمات یحمل علیها أشباهها باب انداختن حرف در کلمهها [یی که قیاس کرده میشود بر وی مانندهای وی 31
- باب من الزّیادة باب از زیادت 41
- باب حذف الیاء و ثبوتها باب انداختن یاء و ثابت بودن او 42
- باب ما زیدت فیه الیاء باب آنچه زیاده کرده شد در وی یاء 48
- باب حذف الواو و زیادتها باب انداختن واو و زیاده او 49
- باب حروف من الهمز وقعت فی الرّسم علی غیر قیاس 50
- باب حروفی که از همز افتاده است در رسم مصحف بر غیر قیاس 51
- باب رسم الألف واوا باب نوشتن الف واو 55
- باب رسم بنات الیاء و الواو باب یعنی الفهایی که منقلب با واو است، نوشتن دختران یاء و واو 56
- باب حذف إحدی اللامّین باب انداختن یکی از دو لام 59
- باب المقطوع و الموصول 59
- باب قطع من ما و نحو من مال و وصل ممّن و ممّ 60
- باب قطع أن لا و إن ما 60
- باب [قطع أم من 61
- باب [قطع عن من و [وصل ألّن 61
- باب [قطع عن ما و فإن لم و أمّا 62
- باب فی ما و إنّ ما 62
- باب أنّ ما و لبئس ما و بئس ما 63
- باب [قطع کلّ ما باب [بریدن کلّ ما 64
- باب قطع حیث ما و وصل أینما 64
- باب [قطع مال باب [بریدن مال 65
- باب [وصل لکیلا باب [پیوستن لکیلا 65
- باب [قطع یوم هم و [وصل و یکأنّ باب [بریدن یوم هم و [پیوستن و یکأنّ 65
- باب هاء التّأنیث الّتی کتبت تاء بابت هاء تأنیث آنکه نوشته شد تای دراز 66
- باب المضافات إلی الأسماء الظّاهرة و المفردات باب هاهای تأنیث اضافت کرده شده به سوی اسماء ظاهره و هاهای تأنیث مفرد 66
- باب [وصل ولات باب [پیوستن ولات 66
- باب المفردات و المضافات المختلف فی جمعها باب هاهای تأنیث مفردها و اضافت کرده شدهها اختلاف کرده شد در جمله او «18» 68
باب [وصل ولات باب [پیوستن ولات
أبو عبید ولات حین واصله ال إمام و الکلّ فیه أعظم النّکرا
گفت ابو عبید ولات حین «1» را پیوندیده است امام یعنی مصحف عثمان و همه قرّاء در این بزرگ گردانیدند انکار را.
باب هاء التّأنیث الّتی کتبت تاء بابت هاء تأنیث آنکه نوشته شد تای دراز
و دونک الهاء للتّأنیث قد رسمت تاء لتقضی من أنفاسها الوطرا
و بگیر هاء را که برای تأنیث است به درستی نوشته شد [تاء] تا کفایت کنی از نفسهای او حاجت را.
فابدأ مضافاتها لظاهر «2» ترعا و ثنّ مفردات سلسلا خضرا
پس آغاز کن اضافت کرده شدههای او را به اسم ظاهر از روی انواع و ابواب. و دوّم گردان در مفردها یعنی آنکه مضاف نباشد همچو بقیّت اللّه «3» به گلو خوش رونده سبز را.
باب المضافات إلی الأسماء الظّاهرة و المفردات باب هاهای تأنیث اضافت کرده شده به سوی اسماء ظاهره و هاهای تأنیث مفرد
فی هود و الرّوم و الأعراف و البقره و مریم رحمت و زخرف سبرا
در هود رحمت اللّه و برکاته «4» و در روم آثار رحمت اللّه «5» و اعراف إنّ رحمت
__________________________________________________
(1). ص/ 3.
(2). س: بظاهر.
(3). هود/ 86.
(4). هود/ 73.
(5). روم/ 50.