(ترجمه و شرح قصیده عقیلة اتراب القصائد فی اسنی المقاصد(گنجینه بهارستان 2 صفحه 68

تحریم، سنّت در انفال سنّت الأوّلین «1»، با فاطر سه او إلّا سنّت الأوّلین «2»، لسنّت اللّه تبدیلا «3»، لسنّت اللّه تحویلا «4».

و غافر آخرا و فطرت شجرت لدی الدّخان بقیّت معصیت ذکرا

و سوره غافر سنّت اللّه الّتی قد خلت «5» آخر او، و فطرت اللّه «6»، شجرت الزّقّوم «7» نزد دخان، بقیّت اللّه خیر «8» در هود، معصیت [الرّسول «9» «10» در قد سمع یاد کرده شد.

معا و قرّت عین و ابنت کلمت فی وسط أعرافها و جنّت البصرا

با هم و قرّت عین «11» و ابنت «12» [و] کلمت در میانه اعراف آن «13» و جنّت بینندگان. «14»

لدی إذا وقعت و النّور لعنت قل فیها و قبل فنجعل لعنت ابتدرا

نزد إذا وقعت و جنّت نعیم «15» و سوره نور لعنت اللّه «16» بگوی در وی و پیش از آن فنجعل لعنت اللّه «17» شتافته شد.

باب المفردات و المضافات المختلف فی جمعها باب هاهای تأنیث مفردها و اضافت کرده شده‌ها اختلاف کرده شد در جمله او «18»

و هاک من مفرد و من إضافة ما فی جمعه اختلفوا و لیس منکدرا __________________________________________________

(1). انفال/ 38.
(2). فاطر/ 43.
(3). همان.
(4). همان.
(5). غافر/ 85.
(6). روم/ 30.
(7). دخان/ 43.
(8). هود/ 86.
(9). س: اللّه.

(10). مجادله/ 8 و 9.

(11). قصص/ 9.

(12). تحریم/ 12.

(13). آیه 137.

(14). ح: یعنی و تمّت کلمة ربّک الحسنی به تاء نوشته و هرچیز جز این است به هاء نوشته شده است ه.

(15). واقعه/ 89.

(16). نور/ 7.

(17). آل عمران/ 61.

(18). ح: یعنی بعضی قرّاء به جمع خواندند و بعضی به افراد خواندند ه.