زندگی و اندیشه های علامه طبرسی صفحه 40

2. عالم پروری

2. عالم پروری

علامه طبرسی افزون بر نگارش آثار ارزشمند که به کناره گیری از خلق و عزلت گزیدن و تمرکز کردن نیاز دارد، فعالیت های اجتماعی ارزشمندی نیز داشت. فعالیت های وی نشان دهنده آن است که علامه با تمام اخلاص، همه زندگی خود را وقف خدمت به اسلام و قرآن کرده بود.

از مهم ترین فعالیت های اجتماعی طبرسی، مدیریت مدرسه دروازه عراق و تصدی کرسی استادی است. مدیریت این مدرسه، خود به تنهایی نشان دهنده آن است که شیخ طبرسی، از عالمان فعال و فداکار شیعه بود؛ چون در عصر وی، اهل تسنن در جامعه غلبه داشتند و مدارس بزرگ، محلی برای تربیت استادان این مذهب بود. در این شرایط، پذیرفتن مسئولیت اداره مدرسه ای شیعی، به تنهایی، مسئولیتی بزرگ است. افزون بر آن، وی شاگردان بسیاری نیز تربیت کرد؛ شاگردانی که هر یک به عنوان دانشمندان شیعه، خدمات گران بهایی به اسلام کردند. پس به حق، می توان صفت عالم پروری را از ویژگی های اخلاقی اجتماعی شیخ طبرسی برشمرد.

3. عزم و اراده قوی

3. عزم و اراده قوی

علامه درباره دوران جوانی خود می نویسد:

من در عنفوان شباب و ریعان جوانی که تازه قدم به دایره زندگانی گذارده بودم، اشتیاق به تألیف کتابی در تفسیر داشتم که مشتمل بر لطایف اسرار علم نحو و لغات مطلوب و موارد قرائت ها با بیان ادله آن از تمام جهات و جامع همه گونه معانی و بیانی باشد که از سرچشمه آن (قرآن) گرفته می شود، ولی پیشامدهای زمانه و ناملایمات روزگار و تقدیرات، میان من و خواسته ام حایل می شد.(1)