زندگی و اندیشه های علامه طبرسی صفحه 71

ابوعلی طبرسی است، چنان که صاحب ریاض العلماء در ترجمه احوال صاحب مجمع البیان به آن اشاره کرده است.

شیخ منتجب الدین و ابن شهر آشوب، از شاگردان ابومنصور طبرسی هستند.(1)

الاحتجاج، از مهم ترین آثار ابومنصور است. این کتاب شامل احتجاجاتی است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله و امامان معصوم(ع) و یاران ایشان با مخالفان و منافقان خود کرده اند. در آخر کتاب نیز توقیعاتی که امام زمان(ع) برای برخی بزرگان و علمای شیعه فرستاده، آورده شده است.(2)

ج) فعالیت های فرهنگی طبرسی

ج) فعالیت های فرهنگی طبرسی

یک تدریس

چنان که نویسنده تاریخ بیهقی می گوید، علامه طبرسی، رئیس و مدرّس یکی از مدارس بزرگ شیعیان بود «و ایشان در مشهد سناباد طوس متوطن بوده اند... و به قصبه (سبزوار) انتقال کرد، در سنه ثلاث و عشرین و خمس مائه و اینجا متوطن گشت و مدرسه دروازه عراق به رسم(3) او بود».(4)

درباره مدرسه دروازه عراق نیز چنین آمده است: «کهن ترین مدرسه (از مدارس سبزوار) به اصطلاح قدیمه، مدرسه فخریه است. این مدرسه در حاشیه جنوبی پیاده رو خیابان بیهق، پس از چهار راه برخورد خیابان بیهق و اسرار، در محل امام زاده یحیی قرار دارد که به مدرسه دروازه عراق یا مدرسه کهنه هم مشهور است. بنای این مدرسه را به فخرالدوله دیلمی نسبت می دهند.»(5) علامه

1- طبرسی و مجمع البیان، ج 2، ص 19.
2- طبرسی و مجمع البیان، ج 2، صص 437 441.
3- چیزی در رسم کسی بودن؛ یعنی تصدی و مباشرت آن را داشتن.
4- تاریخ بیهقی، ص 242.
5- محمود بیهقی، سبزوار، شهر دیرینه های پایدار، ص 171.