- مقدمه مؤلّف 1
- سوره حمد 3
- سوره بقره 4
- سوره آل عمران 31
- سوره نساء 39
- سوره مائده 46
- سوره انعام 58
- سوره اعراف 71
- سوره انفال 76
- سوره توبه 79
- سوره یونس علیه السلام 85
- سوره هود 87
- سوره یوسف علیه السلام 90
- سوره رعد 94
- سوره ابراهیم علیه السلام 98
- سوره حجر 99
- سوره اسراء 101
- سوره کهف 111
- سوره مریم علیها السلام 124
- سوره طاها 128
- سوره انبیاء 136
- سوره حج 144
- سوره مؤمنون 151
- سوره نور 158
- سوره فرقان 166
- سوره شعراء 172
- سوره نمل 174
- سوره نحل 179
- سوره قصص 187
- سوره عنکبوت 194
- سوره روم 198
- سوره لقمان 202
- سوره سجده 205
- سوره احزاب 208
- سوره سبأ 212
- سوره فاطر (ملائکه) 214
- سوره نمل 218
- سوره صافات 220
- سوره یس 223
- سوره زمر 229
- سوره مؤمن 232
- سوره فصلت 234
- سوره شوری 236
- سوره محمد صلی الله علیه و آله و سلم 240
- سوره ق 244
- سوره های ذاریات و طور 247
- سوره الرحمن 249
- سوره های واقعه و حدید 251
- سوره های طلاق و تحریم 254
- سوره معارج 256
- سوره های نوح علیه السلام و مدّثر 258
- سوره قیامت 260
- سوره های دهر و نازعات 262
- سوره تکویر 264
- سوره های مطففین و انشقاق 267
- سوره های بروج و طارق 268
- سوره های اعلی و زلزال 270
- سوره های ضحی و تین 273
- سوره های فجر و شمس 275
- سوره های علق و عادیات 277
- سوره های قارعه و تکاثر 279
- سوره های همزه و توحید و ناس 281
سوره اعراف
«وَالْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ» اعراف/8
150. حق بودن وزن به چه معناست؟
جواب: ابن عبّاس گفته است: برای حسنات صورتی زیبا و برای سیئات صورتی زشت ظاهر می گردد و این قول مناسب است با این بحث که هر چیزی در این عالم صورتی مناسب با آن عالم دارد، مثل سالهای قحطی که به صورت هفت گاو در خواب پادشاه مصر آمد.(1)
«أَنَاْ خَیْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِی مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِینٍ» اعراف/12
151. قیاس ابلیس چگونه بود که نتیجه آن عدم سجده بود؟
جواب: شیطان گمان کرد که آتش بهتر از گِل است و سزاوار نیست که موجود برتر برای موجود پایین تر سجده کند و نیز مانند عوام گمان کرد که شیئیت شئ به ماده آن است، در حالی که به صورت آن است، پس موجود کامل که از ماده ای ناقص آفریده شده بهتر است از موجود ناقصی که از مادّه کاملی آفریده شده و ماده به هیچ وجه اصالت ندارد، بلکه فرع صورت می باشد و قوام صورت هم از نظر وجود وابسته به خدا و فرشتگان و از نظر تشخّص به مادّه است. عوام گمان می کنند که صورتها و نفوس عرضهایی هستند که قائم به موادند، در حالی که مطلب به عکس است.(2)
1- مجمع البیان، ج4، ص399.
2- مجمع البیان، ج4، ص402.