در شعاع جانان صفحه 13

داشتند، و بالأخص در زمینه مسائل مربوط به امامت و ولایت علیهم السلام، خطابه ها و سخنرانیهای بینظیری داشتند، که شخصیتهای بزرگی همچون آیت الله میرزا علی آقا شیرازی(قدس سرّه)، و آیت الله حاج آقا مصطفی مهدوی هرستانی(قدس سرّه) را مجذوب نموده بود، و خطبای بزرگ و نامدار عصر را به اعجاب و تحسین وا میداشت.

ایشان تعلیم و تربیت فرزندان خود را شخصاً بر عهده گرفته بودند و بخش عمدهای از مراحل تحصیلیِ آنها را، با تدریس و نظارت کاملِ شخصی عهده دار بودند، و موفق شدند همه پسران خود را در زمرهی سربازان امام زمان ارواحنافداه و علما و مدرسین و محققین، و صاحبان قلم و بیانِ دینی قرار دهند.(1)

حرکت بزرگ علمی و تربیت فرزندان

مرحوم علامه میفرمود: «مرحوم پدرم با وجود سختی جنگ جهانی دوّم و حکومت مستبد رضا شاه و مبارزات دینی او علیه روحانیت و حوزه های علمیه و مجالس روضه خوانی، سختیهای بسیاری را متحمل گردید و بر خلاف بسیاری از علما و طلاب که حوزه ها را رها میکردند، استقامت نموده و نه تنها با دادن امتحانهای سخت، مجوز پوشیدن لباس روحانیت را از حکومت گرفتند، بلکه علاوه بر آن هفت فرزند خویش را از سطوح پایین تا بالا تعلیم داده و به کسوت روحانیت در آوردند».(2)

در زمانی که پایگاه های دین مورد سخت ترین حملات توسط دشمنان اهلبیت علیهم السلام قرار گرفته بود، ایشان با تمام وجود، بر تربیت فرزندانی مدافع شریعت و ولایت همت گمارد. در عصری که عمامه از سر رهبران دینی، خطبا و ائمه جماعات برداشته میشد و تمام امکانات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی برای حذف دین و ایمان از جامعه به کار گرفته میشد، آن بزرگمرد حرکت بزرگی را از داخل خانه و زندگی خود شروع نموده و پایه ریزی بزرگی را برای دگرگون سازی وضع موجود انجام داد.